تأثير تنش فلزات سنگين (كادميوم) بر ويژگي‌هاي مورفولوژيكي و فيزيولوژيكي گياهان دارويي مختلف

گياهان به طور مداوم با شرايط محيطي نامطلوب مانند تنش فلزات سنگين مواجه هستند. به تازگي كادميوم به عنوان يكي از بهترين آلاينده هاي زيست محيطي مطرح است. در ميان فلزات سنگين، كادميوم به عنوان يك فلز سمي و غيرضروري، به سرعت از طريق ريشه ها جذب و در بافت هاي مختلف گياهي تجمع مي يابد كه وجود چنين شرايطي مانع رشد گياهان در سرتاسر دنيا است. علايم اصلي سميت كادميوم براي گياهان كلروز و بازداري از رشد است. گياهان راهكارهاي مختلفي براي خنثي كردن اثر بازدارندگي كادميوم دارند كه شامل اتصالات ديواره سلولي، كلاته شدن با فيتوكلاتين ها، تجمع كادميوم در واكوئل و افزايش كرك هاي برگ است. باوجود سميت گياهي بالاي آن، كادميوم توسط ريشه هاي گياهان جذب و به بافت هاي بالاي سطح خاك منتقل و به اين صورت وارد زنجيره غذايي مي شود كه به عنوان يك تهديد براي سلامت انسان است. اين مقاله براساس مطالعات قبلي در خصوص مكانيسم هاي مقابله شامل تحمل گياهان به فلزات سنگين در شرايط محيطي است.