كاربرد فناوري نسل جديد توالي‌يابي در ويروس‌شناسي گياهي

پيشرفت علم با ظهور فناوري هايي كه راه هاي جديدي را براي پاسخ به سوالات علمي و پيشرفت دانش فراهم مي كنند، امكان پذير است. پس از روش هاي بيولوژيكي، سرولوژيكي و مولكولي، فناوري نسل جديد توالي يابي (NGS) يكي از روش هايي است كه اكنون درك ويروس ها را به ويژه در زمينه هاي شناسايي، توالي يابي ژنوم و ترنسكريپتوم، تكامل، تاكسونومي و اقدامات قرنطينه اي تغيير مي دهد. اين روش در كنار مشكلاتي چون ذخيره سازي، تفسير حجم عظيمي از داده هاي توليدشده، با شناسايي محتواي كل ويروسي و ترنسكريپتوم نمونه گياهي در شرايط بيمار و سالم، تشخيص و شناسايي همه ويروس هاي شناخته شده و ناشناخته موجود در يك گياه را بدون نياز به دانش قبلي از بيمارگر مورد نظر فراهم مي كند. سرعت شناسايي ويروس ها، ويروئيدها و ميزبان هاي جديد را افزايش داده و با تشخيص به موقع مي تواند از ورود ويروس ها و ويروئيدهاي خارجي به مناطق جديد جلوگيري كند. شناسايي دقيق تر و سريع تر ويروس هاي گياهي و اثرات كامل آنها در ميزبان هاي مختلف يكي از مهمترين گام هاي مديريت بيماري هاست. در اين مقاله، با مروري بر كاربردهاي NGS در تشخيص و شناسايي ويروس ها، شناسايي بيماري ها با اتيولوژي ناشناخته، اثرات متقابل ميزبان و بيمارگر و موارد ديگر را مورد بحث قرار خواهيم داد.