بررسي اثر كوركومين بر محافظت عصبي در مدل سلولي بيماري پاركينسون القاء شده با سم 6– هيدروكسي دوپامين

بيماري پاركينسون يكي از شايع ترين انواع بيماري هاي نورودژنراتيو است كه با اختلالات حركتي مانند كندي حركت، فقدان حركت، سختي عضلاني و لرزش در حال استراحت و كاهش قدرت صدا مشخص مي شود. علت اصلي بيماري، تخريب نورون هاي دوپامينرژيك بخش متراكم جسم سياه در مغز مياني و كاهش غلظت دوپامين در پايانه هاي جسم مخطط است. اين مطالعه، به منظور بررسي اثر كوركومين بر مدل سلولي بيماري پاركينسون القاء شده با سم 6هيدروكسي دوپامين با هدف كاهش التهاب سلولي انجام شد. محيط كشت مورد استفاده در اين مطالعهFBS+DMEM  10 درصد براي مطالعه سلول هاي كاتكول آمينرژيك مي باشد. براي ايجاد مدل سلولي پاركينسون از سم 6 هيدروكسي دوپامين استفاده شد. از دوزهاي20، 25 و 30 ميلي گرم بر كيلوگرم كوركومين به عنوان دارو و براي شمارش سلول هاي زنده از دو روش رنگ آميزيMTT و BT استفاده شد. نتايج مطالعه حاضر، نشان دادكه مصرف كوركومين مي تواند منجربه افزايش توان آنتي اكسيدانتي وحافظت سلول از آسيب هاي ناشي از بنيان هاي فعال اكسيژن گردد. درمان باكوركومين به جهت خاصيت ضدالتهابي، با توجه به نتايج آزمون MTT و BT نيز نشان داد كه حفاظت سلولي افزايش، مرگ سلول هاي كاتكول آمينرژيك توسط سم 6 – هيدروكسي دوپامين به صورت معناداري كاهش يافته است. كه نشان دهنده اثرات آنتي اكسيدانتي و ضدالتهابي كوركومين، در برابر آسيب هاي ناشي از بيماري پاركينسون و كاهش پيشرفت علايم بيماري مي باشد.