تاثير تمرينات اسپارك بر عامل نروتروفيك مشتق از مغز، مهارت هاي حركتي ظريف و درشت در كودكان كم توان ذهني آموزش پذير

هدف: هدف از اين پژوهش تعيين تاثير يك دوره تمرينات اسپارك بر عامل نروتروفيك مشتق از مغز (BDNF) و مهارت هاي حركتي ظريف و درشت در كودكان كم توان ذهني آموزش پذير بود. روش‌شناسي:  20 دانش آموز پسر كم توان ذهني 7 تا 9 سالۀ به صورت تصادفي به دو گروه تجربي (10 نفر) و كنترل (10 نفر) تقسيم شدند. گروه تجربي يك برنامۀ منتخب اسپارك را به مدت 12 هفته هر هفته 3 جلسۀ 45 دقيقه اي اجرا كردند. قبل و بعد از مداخلۀ برنامه مهارت هاي ظريف و درشت و سطح BDNF تمام آزمودني ها اندازه گيري شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تحليل واريانس چند متغيره (مانوا) با اندازه گيري هاي مكرر و در سطح معني داري 0/05=α استفاده شد. يافته ها: در پيش آزمون تفاوت معني داري بين دو گروه تجربي و كنترل در هيچ يك از متغيرهاي اندازه گيري شده وجود ندارد. پس از اعمال دوره تمريني، گروه تجربي به لحاظ فاكتورهاي خوني BDNF  بالاتر و در مهارت هاي حركتي ظريف وضعيت بهتر و معني داري نسبت به گروه كنترل داشت. درباره مهارت هاي حركتي درشت، تفاوت معني داري بين گروه هاي كنترل و تجربي در پس آزمون وجود نداشت. نتيجه‌گيري: برنامه منتخب اسپارك باعث افزايش سطح BDNF و بهبود مهارت هاي حركتي ظريف در دانش آموزان كم توان ذهني آموزش پذير مي شود، اما تأثير معني داري بر مهارت هاي درشت ندارد كه به نظر مي رسد تا حدي به دليل افزايش BDNF باشد.