توزيع فراواني ادم استخواني و محل‌هاي آناتوميك شايع آن در بيماران با پارگي رباط صليبي قدامي

مقدمه: زانو، بزرگ‌ترين مفصل سينوويال بدن و با آسيب پذيري زيادي است كه در هر طرف، به وسيله‌ي ليگامان‌هاي جانبي (كولترال) از جمله رباط صليبي قدامي تقويت مي‌شود. آسيب‌هاي Anterior cruciate ligament (ACL) ممكن است با ادم استخواني همراه باشد. مطالعات قبلي نشان داده‌اند كه محل ادم استخواني، بيانگر مفاهيم باليني مهمي است و مي‌تواند مكانيسم ايجاد آسيب را منعكس كند. از اين رو، هدف از انجام اين مطالعه، بررسي توزيع فراواني و محل‌هاي آناتوميك شايع ادم استخواني در بيماران با پارگي رباط صليبي قدامي مي‌باشد.روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مقطعي، افراد طبق معيارهاي ورود با پارگي ليگامان صليبي قدامي به روش تمام شماري وارد مطالعه شدند. سپس، اطلاعات مورد نياز شامل سن، جنس و گزارش Magnetic resonance imaging (MRI) از جمله وجود يا عدم وجود ادم استخواني و محل آناتوميك آن ثبت گرديد. ادم استخوان به صورت افزايش سيگنال در تصاوير T2 در MRI تعريف شد.يافته‌ها: در مجموع، 291 بيمار با ميانگين سني 13.84 ± 38.85 سال مورد مطالعه قرار گرفتند كه 192نفر (66 درصد) مذكر و 99 نفر (34 درصد) مؤنث بودند. از اين بين، 120 مورد (41.2 درصد) داراي ادم استخواني بودند و پلاتوي لترال تيبيا و كنديل لترال فمور به عنوان محل‌هاي آناتوميك شايع‌تر ادم استخواني شناخته شدند، اما اختلاف شيوع ادم استخواني و محل‌هاي آناتوميك آن بين گروه‌هاي سني، جنسي و وضعيت تأهل معني‌دار يافت نشد.نتيجه‌گيري: ادم استخواني در آسيب‌هاي زانو كه منجر به آسيب رباط صليبي قدامي مي‌شود، به نسبت شايع است. بنابراين، با توجه به محل‌هاي شايع ادم استخواني در MRI، شايع‌ترين مكانيسم آسيب رباط صليبي قدامي در مردان 4020 مكانيسم پيوت شيفت است