اثربخشي آنتاگونيست هورمون آزاد كننده‌ي گونادوتروپين (ستروتايد) در مقايسه با كابرگولين در پيش‌گيري و درمان سندرم تحريك بيش از حد تخمدان

مقدمه: سندرم تحريك بيش از حد تخمدان، يك بيماري ياتروژنيك است كه با تحريك تخمدان در روش‌هاي كمك باروري و ساير درمان‌هاي ناباروري مرتبط است. اين مطالعه با هدف مقايسه‌ي اثربخشي ستروتايد و كابرگولين در پيش‌گيري و درمان سندرم تحريك بيش از حد تخمدان انجام شد.روش‌ها: در اين مطالعه‌ي نيمه تجربي كه در سال 1398 در بيمارستان شهيد بهشتي اصفهان انجام شد. 30 زن نابارور تحت درمان با روش كمك باروري خارج رحمي، به طور تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. گروه اول با ستروتايد و گروه دوم با كابرگولين تحت درمان قرار گرفتند. سن، شاخص توده‌ي بدني، دز كل گنادوتروپين تجويز شده، تعداد تخمك‌ها و سطح استراديول، مدت زمان بستري در بيمارستان و شدت علايم تحريك بيش از حد تخمدان در دو گروه تعيين و مقايسه گرديد.يافته‌ها: فراواني بروز سندرم تحريك بيش از حد تخمدان در هر گروه 2 مورد (13.33 درصد) بود. همچنين، ميزان گنادوتروپين تزريقي، تعداد تخمك‌هاي برداشت شده، سطح استراديول، مدت بستري و ميزان پاراسنتز بين دو گروه اختلاف معني‌داري نداشت (0.050 P).نتيجه‌گيري: طبق نتايج مطالعه‌ي حاضر، تأثير دو داروي كابرگولين و ستروتايد در پيش‌گيري از بروز و شدت سندرم تحريك بيش از حد تخمدان، مدت بستري و ميزان نياز به پاراسنتز مشابه است و ارجحيتي در استفاده از هر يك از داروهاي پيش‌گفته وجود ندارد.