فراواني متيلاسيون پروموتر ژن GRASP در بافت تومورال كولوركتال در مقايسه با بافت سالم اطراف آن

مقدمه: سرطان كولوركتال، يكي از انواع شايع سرطان‌ها مي‌باشد. روش‌هاي تهاجمي و غير تهاجمي مختلفي براي تشخيص اين سرطان وجود دارد. تشخيص با نشانگرهاي مولكولي در مراحل اوليه، يك روش مناسب است. هدف از اجراي اين تحقيق، ارزيابي ميزان فراواني متيلاسيون پروموتر ژن GRASP در بافت سرطاني در ناحيه‌ي كولوركتال در مقايسه با بافت سالم اطراف آن بود.روش‌ها: اين مطالعه‌ي مقطعي در سال‌هاي بين 981395، روي 50 بيمار مبتلا به سرطان كولوركتال انجام شد. DNA از 50 نمونه‌ي Formalinfixed paraffinembedded (FFPE) بافت سرطان كولوركتال در مراحل اوليه (مراحل 1 و 2) و همچنين، بافت سالم اطراف تومور، استخراج گرديد. با استفاده از روش پارافينه، متيلاسيون DNA مقاوم به اندونوكلئاز اندازه‌گيري و ميزان فراواني پروموتر ژن GRASP در هر دو نمونه محاسبه و مقايسه گرديد.يافته‌ها: متيلاسيون پروموتر ژن GRASP در بافت سرطان كولوركتال در مراحل اوليه در مقايسه با بافت سالم اطراف تومور به ميزان قابل توجهي افزايش يافت. متيلاسيون پروموتر ژن GRASP در نمونه‌هاي سرطان (P 0.0001، 70.47 درصد) در مقايسه با نمونه‌هاي سالم بافت اطراف (P 0.0001، 38.08 درصد) بود.نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد فراواني متيلاسيون پروموتر ژن GRASP در بافت مبتلا به سرطان كولوركتال، به صورت قابل توجهي بيشتر از بافت سالم اطراف مي‌باشد.