اثر قيمت حامل‌هاي انرژي بر قيمت مواد غذايي: رويكرد خودرگرسيوني با وقفه هاي توزيعي

افزايش قيمت حامل‌هاي انرژي با توجه به سهم آن‌ها در هزينه‌هاي توليد، بطور مستقيم شاخص بهاي توليدي بخش‌هاي مختلف اقتصاد را متأثر ساخته و سطح رفاه جامعه را كاهش مي دهد. بطوريكه روند افزايشي قيمت هاي جهاني حامل هاي انرژي و مواد غذايي در سال هاي اخير، باعث علاقمندي اقتصاد دانان به بررسي ارتباط بين اين دو متغير شده است. همچنين ضريب جمله تصحيح خطا، ECM(1-) در الگوي برآورد شده عدد 0.76- برآورد گرديد، كه نشان ميدهد در هر دوره (سال) 0.76 از عدم تعادل كوتاه‌مدت شاخص قيمت مواد غذايي به جهت رسيدن به تعادل بلندمدت تعديل مي‌شود. نتايج نشان داد كه در بلندمدت با افزايش قيمت حامل هاي انرژي و به خاطر همسو شدن توليدكننده با افزايش قيمت حامل‌هاي انرژي و اثر ساير زير بخش‌هايي كه از اين افزايش قيمت متأثر شده‌اند و بر مقدار توليد مؤثر هستند، قيمت مواد غذايي افزايش چشمگيري مي يابد.