شناسايي و رتبه‌بندي عوامل مؤثر بر ماندگاري كاركنان فرماندهي مرزباني ناجا

از ديدگاه اجتماعي سازمان‌ها كاركناني مي­خواهند كه علاوه بر داشتن توانايي لازم براي كار، انگيزه كافي براي ماندن در شغل و سازمان خود را نيز داشته باشند. توانايي سازمان‌ها براي حفظ كاركنان يكي از شاخص‌هاي موفقيت مديران و البته جدي‌ترين دغدغه آن‌ها مي­باشد. هدف پژوهش شناسايي و اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر ماندگاري مرزبانان در سازمان است. پژوهش ازنظر هدف، كاربردي و ازنظر شيوه اجرا پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش را كاركنان فرماندهي مرزباني ناجا تشكيل داده‌اند. حجم نمونه 340 نفر است كه به شيوه نمونه‌گيري طبقه‌اي متناسب از 16 استان مرزي به انضمام تهران به‌عنوان مقر فرماندهي، مورد پرسش قرارگرفته‌اند. داده‌هاي اين پژوهش با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته روا و پايا (آلفاي كرونباخ 0.91)، جمع‌آوري و در نرم‌افزار SPSS تحليل ‌شده‌اند. نتايج پژوهش نشان داد كه عوامل سازماني، مهم‌ترين عوامل تأثيرگذار بر ماندگاري مرزبانان در سازمان هستند. عوامل فردي و محيطي نيز به ترتيب در جايگاه‌هاي بعدي قرار دارند. از بين عوامل فردي، ادراك فرد از تناسب شخصيت با شغل، از بين عوامل سازماني، نظام پرداخت و از بين عوامل محيطي نيز، فرصت‌هاي شغلي خارج از سازمان، تأثيرگذارتر از ساير متغيرها شناخته شدند. بنابراين، با توجه به اينكه مهم‌ترين متغيرها، سازماني بوده و در اختيار مديران قرار دارند، اين فرصت فراهم است تا با سرمايه‌گذاري هدفمند بر بهبود سازمان، شرايط ماندگاري كاركنان را بيش‌ازپيش ايجاد و تقويت نمايند.