چرخش پارادايمي دونالد ترامپ در قبال انقلاب اسلامي ايران و جبهه مقاومت شيعيان منطقه؛ گذر از تهديدات نرم تا توسل به ترور

اين مقاله جستاري براي بررسي اين مسئله مهم است كه اصولا سياست هاي خارجي دونالد ترامپ در قبال رقبا، اعم از رقباي اقتصادي همچون جمهوري خلق چين تا رقباي امنيتي همچون كره شمالي و جمهوري اسلامي ايران پيشتر مبتني بر تعميق تنش ها و تهديدها بوده است اما در يك چرخش پارادايمي بزرگ، ماهيت تهديدات خود به ويژه عليه جمهوري اسلامي ايران را از قدرت نرم همچون جنگ رسانه اي مبدل به يك جنگ تمام عيار نمود كه اوج آن ترور سپهبد سليماني بوده است. لذا سوال اصلي اين مقاله معطوف به اين است كه مهمترين دليل يا دلايل چرخش پارادايمي سياست خارجي ترامپ در قبال جمهوري اسلامي ايران و جبهه مقاومت شيعيان در منطقه از تهديدات نرم به تهديد سخت (ترور) چه بوده است؟ فرضيه اي كه نويسندگان به بوته آزمايش گذارده اند تاكيدي بر اين مسئله است كه فقدان دستاوردهاي جمهوري خواهان در زمينه قدرت نرم از يك سو و تحكيم روزافزون ائتلاف جبهه مقاومت از سوي ديگر، بسترساز اين چرخش پاردايمي بوده است. يافته هاي مقاله كه بر اساس روش تحليلي توصيفي و بهره گيري از تئوري هاي تركيبي جوزف ناي رئاليسم تهاجمي جان مرشايمر مي باشد نشان مي دهد كه سه اصل كلان موفقيت هاي جبهه مقاومت به ويژه در پساداعش، موفقيت در انتخابات آينده رياست جمهوري ايالات متحده و شكنندگي ائتلاف عربي عبري مهمترين دلايل چنين چرخشي بوده است.