بررسي رابطه بين اشتياق تحصيلي و قابليت استخدام دانشجويان

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين اشتياق تحصيلي و قابليت استخدام در بين دانشجويان دانشگاه شهركرد انجام شد. اين پژوهش مقطعي و از نوع توصيفي ـ همبستگي بوده كه 102 نفر از دانشجويان دانشگاه شهركرد در سال تحصيلي 1400-1399 به شيوه ي تصادفي انتخاب شدند و به پرسشنامه هاي اشتياق تحصيلي شافلي و همكاران و قابليت استخدام پول و همكاران پاسخ دادند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون گام به گام، آزمون T مستقل و تحليل واريانس يك راهه انجام شد. نتايج نشان داد كه رابطه اشتياق تحصيلي و قابليت استخدام در همه ابعاد (0.59=r)مثبت و معني دار است(0.01 p) واز بين مولفه هاي اشتياق تحصيلي، دو مولفه نيرومندي و وقف خود، باهم 39% واريانس قابليت استخدام را پيش بيني مي كنند. علاوه بر اين، بين دو متغير اشتياق تحصيلي و قابليت استخدام بر اساس جنسيت تفاوتي وجود ندارد. اشتياق تحصيلي بر اساس رشته تحصيلي نيز تفاوت معني داري ندارد اما قابليت استخدام بر اساس رشته تحصيلي، در ميان دانشجويان دانشكده كشاورزي كمتر از دانشكده هاي ديگر است. بر اساس اين نتايج مي توان گفت كه قابليت استخدام بر  اساس اشتياق تحصيلي قابل پيش بيني است. بنابراين بايد در برنامه ريزي هاي مبتني بر ارتقاي سطح اشتياق تحصيلي دانشجويان به اين مورد توجه شود.