مسئوليت مدني ناشي از توليد و فروش محصولات تراريخته

Civil Liability Arising from the Production and Sale of Transgenic Products

هدف از اين تحقيق بررسي مسئوليت مدني ناشي از توليد و فروش محصول‌هاي تراريخته است. روش تحقيق به‌صورت كتابخانه‌اي و روش گردآوري اطلاعات به‌صورت فيش‌برداري بود. نتايج حاصل از تحقيق نشان داد كه در بسياري از كشورهاي جهان، نظير كشورهاي اتحادية اروپا، ژاپن و مالزي، دستورالعمل‌هايي براي كاربرد و تجارت اين محصول‌ها تدوين‌شده و اعمال مي‌شود. با وجود اين كه ايران هنوز به شكل رسمي جزء توليدكنندگان اين محصول‌ها به شمار نمي‌رود، اما انتظار مي‌رود طي چند سال آينده به توليدكنندگان و مصرف‌كنندگان آن ملحق شود. با اين حال و با توجه به مسائل مطرح‌شده درخصوص زيان‌آور بودن مصرف محصول‌هاي تراريخته، مهم‌ترين بحث يعني لزوم قوانين مربوط به محصول‌هاي تراريخته و مسئوليت توليدكنندگان و فروشندگان و عمده‌ترين بحث شيوة جبران خسارات زيان‌ديدة ناشي از مصرف محصول‌هاي مزبور است كه در قانون موضوعه، قانون‌گذار گرايش به شيوه‌هاي مرسوم اثبات تقصير در نظام مسووليت مدني دارد؛ درحالي‌كه لزوم حمايت از زيان‌ديده در مقابل توليدكنندگان و فروشندگان كه اغلب از مانور اجتماعي و قدرت بيشتري در اختيار دارند جبران خسارت مبتني بر خطر را ضروري مي‌كند.

The aim of this study wasis to investigate the civil liability arising from the production and sale of transgenic products. The research method was library and the data collection method was fisheries. The results of the study showed that in many countries of the world, such as the European Union, Japan and Malaysia, guidelines for the use and trade of these products have been developed and implemented. Although Iran is not yet officially one of the producers of these products, it is expected to join its producers and consumers in the next few years. That is, the need for rules for transgenic crops and the responsibility of producers and sellers, and the main discussion is how to compensate for the losses caused by the consumption of these products. Seen in front of t Validators and vendors, who often have more social maneuvering and power, make it necessary to compensate for risk-based losses.