تأثير ارزش هاي فرهنگي- اجتماعي و هنجارها از مؤلفه هاي سرمايه اجتماعي بر انقلاب هاي مخملي

سرمايه ي اجتماعي به مجموعه ي هنجارها، عادات اجتماعي و آن دسته از قواعد رفتاري اطلاق مي شود كه طي مدتي طولاني بر مناسبات اجتماعي سيطره يافته و همواره در حال انجام است. ضعف، انهدام و سقوط سرمايه ي اجتماعي، خود به خود، هزينه ي اجتماعي زندگي را براي مردم و دولت افزايش داده و به طور غيرمستقيم زمينه ي افزايش يا كاهش رضايت شهروندان از دولت را فراهم مي آورد. يكي از دلايل آسيب پذيري داخلي كشورهاي جهان سوم، سطحِ اندكِ سرمايه اجتماعي است. اندك بودن قواعد رفتاريِ ارزش آفرين، هنجار آفرين و اعتماد آفرين موجب تشديد رقابت بين حكمرانان و مردم مي شود. كاهش ميل هاي انگيزشي مردم به سمت ارزش هاي فرهنگي و اجتماعي، موجب سلب اعتماد اجتماعي، همراه با كاهش مشاركت سياسي مي شود و در صورت عدم مشاركت، نظام سياسي فاقد مشروعيت سياسي مي گردد. در صورت كاهش ميزان مشاركت عمومي، ميزان مشاركت انتقادي بالا رفته و نيروهاي اجتماعي (افراد و گروه ها) به سمت تغيير و دگرگوني نظام سياسي حركت مي كنند. انقلاب مخملي يكي از اين حركت هاست. انقلاب مخملي نوعي دگرگوني آرام و بدون خونريزي است كه در شرايط خاص فرهنگي، اجتماعي و سياسي، مانند افزايش ناهنجاري هاي فرهنگي و كاهش ميزان اعتماد جامعه به وقوع مي پيوندد، اين مفهوم بيش تر در سال هاي اخير يعني پس از تحولات گرجستان2003، اوكراين2004 و قرقيزستان2005، اذهان را به سمت و سوي خود سوق داده است. شرايط وقوع اين انقلاب ها در شاخصه هايي شبيه به يك ديگر بوده است.