تجزيه و تحليل جايگاه ايران در اسناد روسيه 2020-2010

از با ارزش‌ترين اسناد هر كشوري مي‌توان به اسناد رسمي و دكترين هاي سياست خارجي آن كشور اشاره نمود و مفاهيمي چون دكترين نظامي و سياست خارجي آن كشور را از آن برداشت كرد. كشور روسيه هم در اين مهم مثتثني نبوده و با اهميت يافتن قدرت هوشمند در دستور كار خود و با در نظر گرفتن بالاترين هدف خود پس از فروپاشي شوروي و بازگشت به هژمون جهاني، به بازنگري در نگارش اسناد و دكترين‌هاي سياست خارجي خودپرداخته و با به كارگيري نگاهي متفاوت به نظام بين الملل با استفاده از گفتمان‌هاي حاكم بر سياست خارجي خود بر مبناي واقع گرايي تهاجمي و در نظر گرفتن عواملي چون اقتصادي، نظامي، نقش نخبگان، ناسيوناليسم، ژئوپلتيك، رقابت در عرصه بين‌المللي توأم با ترس و يا همكاري توأم با پاداش، سياستي متفاوت را در دستور كار خود نسبت به كشورهاي شرق و غرب اعمال داشته است. جمهوري اسلامي ايران در دهه اخير و مناسبات پيش آمده در منطقه، نقش و حضوري متفاوت را درنظام بين الملل و اسناد سياست خارجي روسيه به خود اختصاص داده است. نگارنده در تلاش است تا در اين مقاله به تبيين و تحليل سياست خارجي روسيه نسبت به ايران در اسناد و دكترين هاي روسيه بپردازد. يافته هاي اين پژوهش كه به روش توصيفي – تحليلي صورت گرفته و به دنبال تجزيه و تحليل حوادث اخير در نظام بين‌الملل و تأثيرات آن ها در اسناد روسيه در بازه زماني 2020-2010 است و اين كه جمهوري اسلامي ايران چه نقش و جايگاهي در اين اسناد داشته است.