تأثير جانشين پروري بر انتقال دانش در آموزش عالي با نقش ميانجي رهبري تحول آفرين(مورد مطالعه: دانشگاه خوارزمي)

The effect of Succession Planning on the Transfer of Knowledge in Higher Education with the Mediating Role of Transformational Leadership (Case Study: Kharazmi University

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير جانشين¬پروري بر انتقال دانش در آموزش عالي با نقش ميانجي رهبري تحول آفرين بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل همه مديران (تعداد 200 نفر) دانشگاه خوارزمي بود كه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس تعداد 120 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. براي گردآوري داده هاي پژوهش از سه ابزار پرسشنامه جانشين پروري(كيم، 2006)، رهبري تحول آفرين باس و ‌اوليو (2004) و انتقال دانش نوناكا و تاكينچي(1995) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با روش مدل يابي معادلات ساختاري در نرم افزارهاي AMOS و Spss22 انجام شد. نتايج مدل يابي معادلات ساختاري نشان داد كه مدل مفهومي پژوهش با داده¬هاي تجربي برازش مطلوبي دارد و رهبري تحول آفرين نقش ميانجي در رابطه بين جانشين-پروري و انتقال دانش دارد. بر اين اساس رابطه متغير جانشين¬پروري با انتقال دانش از طريق رهبري تحول آفرين در قالب تحليل مسير مورد تأييد قرار گرفت. بدين شرح كه متغير رهبري تحول آفرين نقش تسهيل¬كننده را در رابطه بين جانشين پروري با انتقال دانش در مديران نشان داد. همچنين متغير پيش بين جانشين پروري اثر مستقيم و مثبت بر انتقال دانش داشت. بر اساس نتايج پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه مديران دانشگاه ها با استقرار نظام جانشين پروري و اجراي رهبري تحول آفرين در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالي مي توانند بستر مناسبي را براي نهادينه سازي انتقال دانش در درون و بيرون دانشگاه فراهم نمايند. مديران دانشگاهي در فضاي رقابتي كنوني با پرورش مديران با دانش، اهداف متعالي و رسالت هاي دانشگاه را تحقق بخشيده و از اين طريق رشد، توسعه و مزيت رقابتي دانشگاه را تضمين خواهند نمود.

The aim of the present study was to investigate the effect of succession planning on the knowledge transfer in higher education with the mediating role of transformational leadership. The research method was descriptive correlational. The statistical population of this study included all administrators (200 people) of Kharazmi University were selected by convenience sampling method. For data collection were used the three Questionnaire of succession planning (Kim, 2006), Bass & Avolio (2004) transformational leadership, and knowledge transfer (Nonaka & Takeuchi, 1995). Data analysis was done by using structural equation modeling in AMOS and Spss-22 software. The results of structural equation modeling showed that the conceptual model of research with experimental data fits well and transformational leadership plays the role of a complete mediator in the relationship between succession planning and knowledge transfer. Accordingly, the variable relationship between succession planning and knowledge transfer through transformational leadership was confirmed in the form of path analysis. Thus, the variable of transformational leadership showed a facilitating role in the relationship between and succession planning and knowledge transfer. Also, the leading variable of succession planning had a direct and positive effect on the knowledge transfer. Based on the results of the research, it can be concluded that university administrators can provide a good platform By establishing a succession planning system in universities and higher education institutions, for institutionalizing knowledge transfer inside and outside the university. In the current competitive environment, university administrators will achieve the lofty goals and missions of the university by cultivating knowledgeable managers, and thus ensure the growth, development and competitive advantage of the university