راهبرد مديريت كارراهه شغلي در توسعه منابع انساني

Career Management Strategy in Human Resource Development

هدف از انجام پژوهش حاضر، ارائه مدل مديريت كارراهه شغلي به عنوان راهبردي جهت توسعه منابع انساني در سازمان شهرداري تهران مي¬باشد. پژوهش از حيث ماهيت، استقرايي و از حيث روش، كيفي مي¬باشد. جامعه آماري پژوهش، خبرگان سازمان شهرداري تهران مي¬باشند كه به روش نمونه‌گيري هدفمند با استفاده از تكنيك گلوله برفي، تعداد 11 نفر با در نظرگرفتن اشباع نظري انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده¬ها، مصاحبه نيمه‌ساختاريافته بود. رويكرد مورد استفاده در پژوهش حاضر، تكنيك داده‌بنياد مي¬باشد كه پس از انجام مراحل سه‌گانه كدگذاري باز، محوري و انتخابي مدل اوليه ارائه گرديد و در ادامه با استفاده از تكنيك دلفي و كسب نظر از خبرگان، مدل نهايي پژوهش ارائه داده شد كه مبتني بر 6 بعد عوامل علي، مقوله محوري، راهبرد، عوامل بسترساز، عوامل مداخله‌گر و پيامدها بود. بعد عوامل علي در قالب عوامل فردي و سازماني تدوين شد. عوامل بسترساز شامل؛ قابليت¬هاي سخت‌افزاري و نرم‌افزاري بودند. موانع محيطي، رفتاري و ساختاري جزو عوامل مداخله‌گر در مدل شناسايي شدند و استراتژي¬هاي توسعه اي و استراتژي هاي فعلي نيز جزو دسته بندي راهبردهاي مدل بودند. همچنين پيامدهاي اجرايي مدل در سه بعد پيامدهاي كاركنان، سازمان و شهروندان دسته بندي شدند.

The purpose of this study is to present the job career management model of Tehran Municipality Organization as a strategy for human resource development. Research is qualitative in terms of inductive nature and qualitative in terms of method. The statistical population of the research is the experts of Tehran Municipality Organization. Using targeted snowballing technique, 11 people were selected by considering the theoretical saturation. The data collection tool was a semi-structured interview. The approach used in the present study is the Granded Theory technique, which was presented after performing the three steps of open, central and selective coding of the initial model, and then using the Delphi technique and obtaining the opinion of experts, the final research model It was based on 6 dimensions of causal factors, pivotal category, strategy, bedrock factors, intervening factors and consequences. Then, causal factors were formulated in the form of individual and organizational factors. Bedding factors include; they were hardware and software capabilities. Environmental, behavioral, and structural barriers were identified as interfering factors in the model, and development strategies and current strategies were classified as model strategies. Also, the executive consequences of the model were categorized into three dimensions: the consequences of employees, the organization, and the citizens.