چارچوب روش شناسي پهنه‌بندي ريسك آتش‌سوزي جنگل در اكوسيستم هاي كوهستاني (مطالعه موردي: استان كردستان)

جنگل يكي از مهم‌ترين منابع طبيعي تجديدشونده و سرمايه‌هاي ملي هر كشور است كه امروزه اين منبع با ارزش به ‌وسيله عوامل متعدد انساني و طبيعي از جمله آتش‌سوزي، تهديد و تخريب‌ مي‌‌شود. با توجه به اين كه هر ساله آتش‌سوزي‌هاي زيادي در جنگل‌هاي استان كردستان رخ مي‌دهد بنابراين، هدف اين تحقيق شناسايي عوامل موثر در وقوع آتش‌سوزي جنگل‌هاي كردستان و پهنه‌بندي خطر به منظور دستيابي به راهكارهاي كنترل و مقابله با آتش‌سوزي مقرر شد.در اين پژوهش پس از تعيين پارامترهاي اكولوژيكي و انساني با بهره‌‌گيري از سيستم اطلاعات جغرافيايي و روش تحليل سلسله مراتبي، فاكتورهاي موثر تحليل و وزن هر يك محاسبه و در ادامه نقشه فازي بر اساس ضريب اهميت هر طبقه از هر لايه براي همه پارامترها تهيه و پس از روي‌هم‌گذاري نقشه‌ها با روش تركيب خطي وزني، نقشه نهايي پهنه‌بندي ريسك آتش‌سوزي به دست آمد.نقشه پهنه‌بندي ريسك آتش‌سوزي در پنج طبقه (ريسك بسيار كم، ريسك كم، ريسك متوسط، ريسك بالا و ريسك بسيار بالا) انجام و در نهايت به بررسي مناطق با ريسك بسيار بالا پرداخته شد. نتيجه‌گيري به اين گونه است كه از كل منطقه مورد مطالعه 6.9 درصد در منطقه ريسك بسيار كم، 18.5 درصد در منطقه با ريسك كم، 26 درصد در منطقه با ريسك متوسط، 30 درصد در منطقه با ريسك بالا و 18.5 درصد در ريسك بسيار بالا قرار دارد. همچنين نتايج نشان مي‌دهد كه بين متغير تغييرات كاربري اراضي و افزايش ميزان آتش‌سوزي جنگل ارتباط مستقيم وجود دارد.