نشانگان پيدايش موج پنجم تروريسم بين‌المللي در غرب آسيا

تروريسم را  مي‌توان به‌عنوان بازيگري ژئوپليتيكي ارزيابي كرد كه توانسته به‌تدريج دامنه نفوذ خود را افزايش دهد و حتي پيروان جديدي را از مناطق مختلف جهان به سمت خود جذب كند. طي سال‌هاي گذشته فعاليت‌هاي تروريستي گروه داعش و وابستگان به اين جريان در مسائل امنيتي خاورميانه و جهان به موضوع بسيار مهمي مبدل شد. اين مقاله با هدف شناخت تروريسم بين‌المللي به‌عنوان يكي از تهديدهاي جدي فراروي امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران و با بهره‌گيري از آموزه‌هاي كيفي روش «تحليل تأثير روند» و بهره‌گيري از آموزه‌هاي نظريه «راپاپورت» كه ناظر بر وجود چهار موج بين‌المللي تروريسم است، مي‌كوشد به اين پرسش، پاسخ دهد كه آيا ظهور داعش در غرب آسيا مي‌تواند پايان موج چهارم و چشم‌انداز تكوين موج پنجم تروريسم بين‌المللي باشد؟ مقاله ضمن بررسي نقش هژموني مداخله‌گر ايالات متحده آمريكا مي‌كوشد وجوه تمايز تروريسم در مدل «داعش» را با ساير امواج تروريستي، با استفاده از داده‌هاي ميداني نشان ‌دهد. نحوه جمع‌آوري داده‌ها مبتني بر پايش روندها در منابع دست ‌اول، كاوش در منابع اينترنتي، استفاده از اخبار معتبر و در عين ‌حال بررسي آمار برخي از مراكز معتبر بين‌المللي بوده است. مقاله اين فرضيه را مورد آزمون قرار مي‌دهد كه موج جديدي از تروريسم بين‌المللي با ماهيتي وابسته، مدرن، غيربومي، فراملي و شبه‌مذهبي و در عين حال متمايز از بنيادگرايي اسلامي در غرب آسيا ظهور كرده است كه تحقق آن، چشم‌انداز متفاوتي را بر تحولات نظام بين‌الملل و امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران به نمايش مي‌گذارد.