شناسايي عوامل اثرگذار در نظام تربيت، آموزش و به‌كارگيري كارگزاران سطوح راهبردي ج.ا.ايران

استفاده از نيروي انساني متخصص و حرفه اي از مهم ترين مؤلفه‌هاي اثرگذار توسعه و پيشرفت جوامع انساني بوده است. اهميت مديريت بر منابع، تصميم‎سازي و تصميم گيري در سطوح راهبردي به سطحي رسيد كه نيازمندي به افرادي با سطوح نگرش وسيع براي برنامه ريزي هاي بلندمدت و آينده نگرانه از الزامات نهادها، سازمان ها و كشورها است. در حال حاضر جمهوري اسلامي ايران به‌عنوان پارادايمي نوين در عرصه جهاني با تكيه بر ارزش ها و ايدئولوژي خاص خود، اهداف و برنامه هاي مشخصي براي حضور در عرصه جهاني دارد كه لازم است در مورد تربيت و آموزش مديران راهبردي، برنامه هاي هدفمندي را به اجرا بگذارد. تحقيق حاضر با هدف اصلي شناسايي عوامل اثرگذار در مراحل تربيت، آموزش و به‌كارگيري مديران راهبردي كشور و با انجام پژوهش به روش فراتحليل و مرور ادبيات منابع داخلي و خارجي، اسناد بالادستي و آموزه هاي ديني و انقلابي و تدابير امامين انقلاب اسلامي، اقدام به ارائه الگوي مفهومي بر اساس الگوي نگرش سامانه‌اي نموده است. ورودي سيستم با شاخص ويژگي هاي اوليه مديران، هسته پردازشي سيستم با استفاده از اسناد بالادستي و شايستگي ها، نظريه ها و روش هاي يادگيري ساختاردهي شده است تا خروجي سيستم كارگزاران راهبردي با شرايط به‌كارگيري در سازمان‎هاي مرتبط باشد و كنترل اقدامات در سيستم با رصد و پايش مديران انجام مي شود.