تأثير اطلاعات بينايي-شنوايي بر رفتار خيرگي افراد با اضطراب صفتي: بررسي نقش ادارك چندحسي

اثر اضطراب بر عملكرد ورزشي همواره يكي از موضوعات مهم پژوهش هاي حوزه روان شناسي ورزش است. هدف مطالعه حاضر بررسي تأثير اطلاعات بينايي-شنوايي بر رفتار خيرگي افراد با اضطراب صفتي در تشخيص جهت ضربۀ تاس بدمينتون بود. شركت كنندگان، 40 فرد مبتدي با اضطراب صفتي بودند كه به صورت تصادفي به گروه ادراك تك حسي و چندحسي تقسيم شدند. گروه تك حسي به تمرين تشخيص جهت ضربۀ تاس بدمينتون در لحظه برخورد توپ با راكت، از طريق بينايي پرداختند و گروه چند حسي از اطلاعات بينايي-شنوايي همزمان استفاده كردند. هر دو گروه 200 كوشش تمريني انجام دادند. پيش آزمون و پس آزمون هر دو گروه به صورت تك حسي گرفته شد. نتايج نشان داد گروه چند حسي الگوي خيرگي بهينه (تعداد تثبيت كم و مدت تثبيت طولاني تر) را كسب كردند. احتمالاً استفاده از صوت به منظور برجسته كردن نشانه هاي غني از اطلاعات راهي براي بهبود الگوي رفتار خيرگي افراد در سطح مبتدي با اضطراب صفتي است.