جستاري تحليلي در طيف سنجي و بررسي تطبيقي وجوه متفاوت برنامه ريزي معماري

مقاله حاضر ارائه بخشي از مطالعات و پژوهش تفصليلي انجام شده ناظر بر شناسايي وجوه مختلف و متفاوت برنامه ريزي معماري، سير تحول آن در دوره پس از مدرن و نيز تحليل ويژگي هاي هر وجه از برنامه ريزي معماري و انجام دسته بندي بر اساس ويژگي هاي احصاء شده در قالب طيف سنجي وجوه متفاوت برنامه ريزي و در نهايت مقايسه تطبيقي طيف هاي مختلف احصاء شده است. در اين پژوهش مفهوم جديد طيف سنجي در ارتباط با برنامه ريزي معماري مورد شناسايي, تبيين و تدقيق قرارگرفته است و با ابزار مقايسه تطبيقي در خصوص طيف هاي مختلف برنامه نسبت برنامه ريزي بر اساس شاخص ها و معيار هايي مشخص با مقولاتي مانند تعريف برنامه ريزي , ارتباط ماهوي با معماري , شكل مدل برنامه ريزي , نحوه انجام برنامه ريزي , ارتباط با طراحي, آفرينش فرم و خلق فضا , محصول و نتيجه برنامه و نقش معمار در ارتباط با برنامه و فرايند طراحي در هريك از طيف هاي برنامه ريزي مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است. لذا هدف پژوهش بازشناسي و تحليل وجوه مختلف برنامه ريزي معماري و ارائه دسته بندي جديداز آنها براساس ويژگيهاي مبتني بر تحليل هاي انجام گرفته در قالب طيف سنجي برنامه ريزي معماري مي باشد كه بر نقش برنامه ريزي معماري درفرآروند طراحي دلالت دارد. روش تحقيق مورد استفاده دراين مقاله , روش تحقيق كيفي با بهره گيري از ابزار تحليل محتوا مي باشد و روش جمع آوري اطلاعات و داده هاي پايه بر اساس روش كتابخانه اي مي باشد.