مدلسازي معيارهاي موثر بر مكانيابي غرفه بازيافت پسماند خشك شهر تهران با استفاده از تلفيق روش هاي دلفي فازي و FAHP

در كلان شهر تهران، مديريت بازيافت پسماند شهري با توليد روزانه بيش از 6500 تن شامل 42% پسماند خشك، حائز اهميت مي باشد. يكي از مراكز خدمت رساني جلب مشاركت هاي مردمي و تبلور عيني اجراي تفكيك پسماند خشك در جهت حفظ محيط زيست و اهداف توسعه پايدار، غرفه بازيافت است. در اين پژوهش استفاده از نظرات صاحب نظران با هدف مدلسازي معيارهاي موثر مكانيابي غرفه بازيافت شهر تهران با رويكرد اثر بخشي و كارايي آن مورد توجه قرار گرفته است. روش پژوهش توصيفي تحليلي است. به دليل خصيصه فضايي مكانيابي و به خاطر ويژگي عدم قطعيت ذاتي مسائل شهري، جهت مشخص نمودن پارامترهاي موثر بر مكان گزيني غرفه بازيافت از روش دلفي فازي و براي تعيين وزن معيارها و زير معيارها از فرآيند تحليل سلسله مراتبي فازي استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد 5 معيار اصلي و 16 زير معيار از شاخص هاي بارز محسوب مي شوند و معيارهاي «مركزيت» ، «كارايي و همپوشاني» ، «عوامل و ويژگي هاي بومي» ، «سازگاري» و «ناسازگاري» و زير معيارهاي «تراكم جمعيت» ، «قابليت دسترسي» ، «پتانسيل اقتصادي غرفه» ، «مشاركت مردمي» و «عدم همجواري با مراكز نظامي و امنيتي» به ترتيب در الويت هاي اول تا پنجم مولفه هاي موثر در مدل مكانيابي غرفه بازيافت پسماند خشك شهر تهران مي باشند.