ارزيابي حرفه‌اي‌گري اساتيد باليني از ديدگاه دستياران گروه‌هاي آموزشي مركز آموزشي درماني امام خميني (ره) دانشگاه علوم پزشكي مازندران

زمينه و هدف: بررسي نظرات دستياران يكي از روش‌هاي ارزيابي حرفه‌اي‌گري در محيط باليني است كه به شيوه‌هاي مختلف انجام مي‌شود. از آنجايي كه اساتيد الگوهاي مناسبي براي نقش‌پذيري فراگيران مي‌باشند و از سوي ديگر دانشجويان به دليل حضور مستقيم در موقعيت آموزشي ارتباط نزديكي با اساتيد دارند، بنابراين ديدگاه آنان نسبت به ويژگي‌هاي يك استاد مي‌تواند تاثير زيادي در فرايند يادگيري داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسي ديدگاه دستياران در خصوص حرفه‌اي‌گري اساتيد باليني انجام پذيرفت. روش بررسي: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي بود. جامعه آماري دستياران آموزشي مركز آموزشي درماني امام خميني ساري دانشگاه علوم پزشكي مازندران در سال 1398 بود كه به روش نمونه‌گيري سرشماري انتخاب شدند(150 نفر). ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته 30 سوالي بود. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه با استفاده از نظرات 20 متخصص و محاسبه ضرايب CVR و Impact Score مورد بررسي و پايايي ابزار با استفاده از آلفاي كرونباخ 0.87 محاسبه گرديد. داده ها با استفاده از ميانگين، آناليز واريانس مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميانگين كلي نمره حرفه‌اي‌گري اساتيد باليني 4.04 بود. از ميان مولفه‌هاي حرفه‌اي‌گري مولفه مسئوليت‌پذيري با ميانگين 4.10 بيشترين امتياز و تعالي شغلي با ميانگين 3.88 كمترين امتياز را به خود اختصاص داد. اختلاف بين گروه‌هاي آموزشي در تمامي بارم‌ها از منظر آماري برجسته بوده است. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه وضعيت حرفه‌اي‌گري اساتيد باليني از وضعيت تقريبا مناسبي برخوردار است، جهت تعالي اخلاقي، برگزاري دوره‌ﻫﺎي آﻣﻮزش ﺗﺨﺼﺼﻲ ﻛﻮﺗﺎه‌ﻣﺪت اﺧﻼق ﭘﺰﺷﻜﻲ و روش‌ﻫﺎي ﺗﺪرﻳﺲ ﻓﻌﺎل ﺑﺮاي ﻫﻤﻪ اﺳﺎﺗﻴﺪ ﭘﺰﺷﻜﻲ پيشنهاد مي‌شود.