مطالعه تطبيقي برنامه آموزش پرستاري در سه كشور خاورميانه

زمينه و هدف: درآموزش دانشگاهي منظور از آموزش، ايجاد تغييرات مناسب در دانش آموختگان است. در كليه جوامع، اهداف آموزشي به همديگر شباهت دارند، ولي برنامه ريزي ها با سنت ها و فرهنگ هاي هر يك از جوامع ارتباط پيدا مي كند. مطالعه حاضر با هدف مقايسه و تطبيق برنامه آموزشي پرستاري در سه كشور ايران، اردن و تركيه انجام شده است. روش بررسي: اين مطالعه مروريتطبيقي در سال 1398 انجام شد. براي دست يابي به جزئيات برنامه آموزشي، سايت وزارت بهداشت ايران، سايت چندين دانشكده پرستاري سه كشور و برخي مطالعات مرتبط؛ مورد استفاده قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده با استفاده از مدل چهار مرحله اي بردي؛ توصيف، تفسير، هم جواري و مقايسه، تحليل گرديد. مقايسه در حيطه هاي زمان شروع آموزش دانشگاهي، رسالت دانشكده ها و هدف از آموزش فراگيران، شرايط ورود، تعداد واحدها، گرايش ها و ساختار دوره بود. يافته ها: برنامه آموزش پرستاري در هر سه كشور داراي مشابهت هاي زيادي مي باشد. تفاوت هايي در محتوي آموزشي دوره كارشناسي مشاهده گرديد. در سطح كارشناسي ارشد، تفاوت هايي در شرايط پذيرش دانشجو وجود داشت و در سطح دكتري تفاوت هايي در گرايش هاي اين دوره مشاهده گرديد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه حاضر پيشنهاد مي گردد جهت بهبود كيفيت هر چه بيشتر آموزش پرستاري و به منظور رفع كاستي ها و نقايص آن و همچنين با در نظر گرفتن نيازهاي پيچيده و در حال تغيير جامعه، مواردي مانند گزينش دانشجو، محتواي برنامه درسي دوره كارشناسي و گرايش هاي تحصيلات تكميلي؛ مورد بازبيني و اصلاحات جدي قرارگيرد.