عنوان مقاله :
بررسي ديدگاه ابن رشد و ابن عربي پيرامون معناشناسي و ضرورت تأويل قرآن كريم
عنوان به زبان ديگر :
A Study of Averroes and Ibn Arabi's views on the Semantics and Necessity of Interpreting the Holy Qu’ran
پديد آورندگان :
خونمردي، محمود دانشگاه مازندران، بابلسر، ايران , بخشنده بالي، عباس دانشگاه مازندران، بابلسر، ايران
كليدواژه :
ابن رشد , ابن عربي , تأويلات ديني , عقل , شهود
چكيده فارسي :
يكي از مسائلي كه برخي انديشمندان در تفسير آيات قرآن كريم مورد بررسي قرار داده اند، تأويل است. به دليل كاربرد متعدد واژه تأويل در اين كتاب مقدس، بابي در اين مورد در آثار انديشمندان مسلمان گشوده شد كه اشتراكات و افتراقاتي به چشم مي‌خورد. يكى از انديشمندان اسلامي كه با ترجمه و شرح آثار ارسطو تأثير فراوانى در مغرب زمين گذاشته ابن رشد است. وي كه به قلم فرسايي در پاسخ به غزالي مشهور است توانست خردورزي در متون مقدس را از راه‌هاي گوناگون مانند عقل و نصوص ديني مطرح نموده و يكي از نمونه‌هاي آن را تأويلات ديني معرفي مي‌كند. در همان منطقه و مدتي اندك پس از ابن رشد، ابن عربي كه انديشه‌هايي بس عميق و بنيادين در عرفان مطرح مي‌كند نيز به تأويلات ديني توجه مي‌كند. اين نوشتار با روش توصيفي-تحليلي در صدد است انديشه‌هاي ابن رشد و ابن عربي درباره بايسته‌هاي اهل تأويل را مورد بررسي قرار دهد. يافته‌هاي بحث عبارت از اشتراك ديدگاه ابن رشد و ابن عربي درباره توجه به باطن برخي متون ديني كه به واسطه اهل تأويل شكل مي‌گيرد. اختلافاتي كه در روش عقلي و شهودي آنان در تأويل وجود دارد. ابن رشد به فيلسوف به عنوان اهل تأويل اشاره دارد و ابن عربي به عارف به عنوان مصداقي جامع براي تأويل نمودن توجه مي‌كند.
چكيده لاتين :
One of the issues that some scholars have considered in interpreting the verses of the Holy Qur’an is interpretation. Due to the frequent use of the word Interpretation in this Bible, Babi was opened in this regard in the works of Muslim thinkers, which have similarities and differences. Averroes is one of the Islamic thinkers who has greatly influenced the Maghreb by translating and describing Aristotle's works. He is known for his eloquence in response to al-Ghazali. In the same region and shortly after Averroes, Ibn Arabi, who puts forward very deep and fundamental ideas in mysticism, also pays attention to Religious Interpretations. This article uses a descriptive-analytical method to examine the ideas of Averroes and Ibn Arabi about the requirements of the interpreters. The findings of the discussion are the commonalities of Averroes and Ibn Arabi's views on the inner attention of some religious texts that are formed by the people of Interpretation. Differences in their rational and intuitive method of Interpretation. Averroes refers to the philosopher as a person of Interpretation, and Ibn Arabi refers to the mystic as a comprehensive example of Interpretation.
