تبيين نقش ظرفيت نهادي در رقابت‌پذيري شهرهاي مياني ايران (موردمطالعه: شهرهاي سنندج و زنجان)

پژوهش حاضر با هدف تبيين نقش ظرفيت نهادي در رقابت‏پذيري شهرهاي مياني زنجان و سنندج به‏نگارش درآمده تا، علاوه بر ارزيابي وضعيت اين شهرها به‏لحاظ ظرفيت نهادي در رقابت‏پذيري شهري، ميزان اثرگذاري ظرفيت نهادي بر رقابت‏پذيري آن‏ها را تعيين كند. روش پژوهش برحسب هدف كاربردي و از لحاظ ماهيت توصيفي‏ ‏تحليلي است. روش جمع‏آوري داده‏ها به‏صورت ميداني با استفاده از تكنيك پرسش‏نامه بوده است؛ بدين‏ترتيب، داده‏هاي تحقيق از دو گروه جامعه آماري يعني نهادها(مسئولان) و مراجعه‏كنندگان(مردم) جمع‏آوري و براي تحليل داده‏ها از نرم‏افزارهايSPSSوLisrelاستفاده شده است. روش نمونه‏گيري نهادها غيرتصادفي وهدفمند ومردم به‏صورت تصادفي بوده است. براساس نتايج پژوهش، وضعيت ظرفيت نهادي در رقابت‏پذيري شهرهاي زنجان وسنندج، براساس نظر هردو گروه، وضعيت قابل قبولي نيست؛ به‏گونه‏اي كه، ازنظر مسئولان، شهرزنجان با ارزش عددي2.87 و سنندج با 2.91 و از نظر مردم زنجان با ارزش3.02 و سنندج با 2.82 از لحاظ ظرفيت نهادي در سطح كلي دروضعيت نامناسبي قرار گرفته‏اند؛ در اين ميان، در هر دوشهر، شاخص «سرمايه انساني» بيشترين ارزش را به‏خود اختصاص داده و مؤلفه«توانايي نهادي» نيز در شهرهاي زنجان(3.02) و سنندج(3.08) به‏عنوان مؤثرترين مؤلفه ظرفيت‏نهادي در رقابت‏پذيري‏شهري تعيين شده است. درنهايت، ارزيابي ميزان تأثيرگذاري متغير مستقل بر متغيروابسته درمدل معادلات ساختاري، علاوه بر تأييد معناداري رابطه دو متغير، تأثير ظرفيت‏نهادي بر رقابت‏پذيري شهري را درسطحي بالا با ارزش عددي11.98 پذيرفته كه اين امر نشان‏دهنده تأثير «بسيار بالاي ظرفيت نهادي بر رقابت‏پذيري شهري» است. بنابراين، برمبناي نتايج پژوهش‏حاضر، تأثير بسيار بالاي ظرفيت‏سازي در امورشهري به‏طور عام و رقابت‏پذيري‏شهري به‏طور خاص نمايان مي‏شود.