مقايسه اثر 12 هفته تمرين هاي هوازي منتخب و پيلاتس بر برخي شاخص هاي پيكر سنجي و تعادل در سالمندان زن غيرفعال

هدف از مطالعه حاضرمقايسه اثر دو نوع تمرين هوازي و پيلاتس بر شاخص‌هاي پيكرسنجي و تعادل زنان سالمند غير‌فعال مي باشد. به اين منظور 50 نفر زن سالمند غيرفعال از بين جامعه سالمندان شهر نهاوند به صورت داوطلب انتخاب شدند و به صورت تصادفي به دو گروه تمرينات تجربي كه در ادامه آمده، تقسيم شدند. سپس هر دو گروه تمرينات را مطابق دستورالعمل‌هايشان به مدت 12 هفته انجام دادند، هر هفته شامل 3 جلسه و  هر جلسه به مدت 60 دقيقه بود، سپس پس‌آزمون نيز همانند پيش‌آزمون اجرا شد. پس از اطمينان از طبيعي بودن داده‌ها با استفاده از آزمون كولموگروف اسميرنوف، از تحليل واريانس با اندازه هاي تكراري با طرح 2×2 (دو بار اندازه گيري و دو گروه) استفاده شد. نتايج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد كه هر دو گروه در شاخص‌هاي اندازه‌گيري شده از پيش به پس آزمون تفاوت‌هاي معنا‌داري را تجربه كرده‌اند، اما بين دو گروه تمريني پيلاتس و هوازي در شاخص‌هاي مزبور تفاوت معناداري وجود نداشت. بنابر الگوي نتايج پژوهش حاضر مي‌توان هر دوي تمرينات هوازي و پيلاتس را به منظور بهبود ويژگي‌هاي پيكرسنجي و تعادل زنان سالمند توصيه نمود.