عنوان مقاله :
متاپليتهاي گرمي چاي، شمال غرب ايران: شيمي سنگ كل، زادگاه رسوبي و شرايط دگرگوني
پديد آورندگان :
محامد ، امير دانشگاه تبريز - دانشكده علوم طبيعي - گروه علوم زمين , مؤيد ، محسن دانشگاه تبريز - دانشكده علوم طبيعي - گروه علوم زمين , مجرد ، منير دانشگاه اروميه - دانشكده علوم - گروه زمينشناسي
كليدواژه :
پتروفابريك , زادگاه رسوبي , ژئوشيمي , گرمي چاي , متاپليت
چكيده فارسي :
بهمنظور بررسي زادگاه رسوبي و شرايط دگرگوني متاپليتهاي گرمي چاي واقع در شمال شهرستان ميانه (شمال غرب ايران) شيمي سنگ كل اين مجموعه مورد بررسي قرار گرفته است. بررسيهاي پتروفابريك حاكي از شكلگيري همزمان با تكتونيك پورفيروبلاستهاي كرديريت (دگرگوني ناحيه اي) در اين سنگها است. همچنين ساختارهاي برشي C ويژگي بارز بافتي مي باشد. دو فاز دگرگوني ناحيه اي (RMP1 و RMP2)، يك فاز دگرگوني مجاورتي (CM) و دو فاز دگرشكلي (D1 و D2) شناسايي شده اند. ژئوشيمي عناصر اصلي حاكي از سنگ مادر شيلي و گري وكي براي متاپليتهاي است. بر اساس عناصر اصلي، واسطه و كمياب (K2O، TiO2، Zr، Ni و Ti) سنگ آذرين مولد اين رسوبات داراي سرشت آندزيتي و داسيتي / ريوداسيتي بوده است. درجه دگرساني شيميايي (CIA و CIW) سنگ آذرين اوليه متوسط بوده است. همچنين برمبناي اكسيد عناصر اصلي محيط تكتونيكي تشكيل رسوب، حاشيه فعال قاره اي شناسايي شده است. متاپليتهاي گرمي چاي در مقايسه با PAAS و UCC غني از Cs، La و Ce و تهي از Sr، Nb و Ta مي باشند. نمونه هاي معرف در نمودارهاي سازگاري در داخل مثلثهاي پاراژنتيك قرار مي گيرند كه حاكي از تعادلي بودن آنها است. بر اساس مقاطع تركيبي استاندارد براي متاپليتهاي بازه دمايي و فشاري تشكيل درجه بالاترين پاراژنز به ترتيب 535 تا 635 درجه سانتي گراد و يك تا سه كيلو بار بوده است.
عنوان نشريه :
زمين شناسي ايران
عنوان نشريه :
زمين شناسي ايران