بررسي وضعيت خطاهاي دارويي از ديدگاه پرستاران دربخش مراقبت ويژه بيمارستان‌هاي شهر يزد در سال 1396

مقدمه: خطاي دارويي از شايع‌ترين خطاهاي پزشكي است كه اين نوع خطاها در بخش مراقبت ويژه به علت آسيب‌پذيري و ناتواني بيماران براي شركت در فرايند دارو درماني اهميت مضاعفي دارد. هدف از مطالعه حاضر تعيين فراواني، نوع و علل خطاهاي دارويي در بخش مراقبت ويژه بوده است. روش بررسي: مطالعه حاضر يك مطالعه توصيفي مقطعي است. 105 پرستار شاغل در بخش مراقبت ويژه به صورت تمام شماري از بيمارستان‌هاي شهر يزد در سال 1396 وارد مطالعه شدند. ابزارهاي گردآوري داده‌ها، پرسش‌نامه اطلاعات جمعيت شناختي و شغلي و پرسش‌نامه خطاي تجويز دارو بوده است. كه روايي محتوي و پايايي آن (ضريب آلفا كرونباخ) مورد تاييد قرار گرفته است براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و آزمون آماري كاي اسكوئر در نرم‌افزار SPSS version.16 استفاده گرديد. نتايج: 66/7 % پرستاران مورد مطالعه مرتكب خطاي دارويي شده بودند. 40/6‌% نمونه‌ها يك خطا داشتند. 58/7‌% خطاها در نوبت كاري شب رخ داده بود. در دارو‌هاي غير تزريقي: خطاي ناشي از دادن دارو بدون تجويز پزشك، اشتباه در محاسبات دارويي، دادن دارو بعد از قطع دستور و در داروهاي تزريقي: عدم توجه به تداخل دارويي در تجويز همزمان آن‌ها، اشتباه در محاسبات دارويي و دادن دارو بدون تجويز پزشك داراي وقوع زياد بودند. پرستاران، اولين علت اصلي بروز خطاهاي دارويي را خستگي پرستاران بيان كردند. نتيجه‌گيري: با توجه به بالا بودن فراواني خطاها در مطالعه حاضر (66/7% درطي 6 ماه گذشته) به خصوص در نوبت كاري شب و هم‌چنين دخيل دانستن خستگي پرستاران به عنوان مهم‌ترين عامل بروز خطاي دارويي، ضروري به نظر مي‌رسد كه مسئولين و مديران پرستاري مداخلاتي را جهت بهبود شرايط كاري پرستاران اعمال نمايند.