بررسي عوامل مؤثر بر سازمان و مديريت سياسي فضا در كشورهاي جهان

سازماندهي سياسي فضا، فرآيند تقسيم و مرزبندي پهنۀ سرزميني با هدف مديريت بهينۀ سياسي فضاست. هدف اين مقاله تبيين استراتژي ملي كشورها در سازماندهي و مديريت سياسي فضاي آنهاست. ايجاد و تغيير در سازماندهي و مديريت سياسي فضا، از الگوهاي مختلفي پيروي مي‌كند و اولين سطح، اهميت بيشتري دارد. مقاله با اين پرسش روبه‌روست: تغييرات در سطح اول سازماندهي سياسي فضا در كشورهاي جهان، طي سال‌هاي 1960 تا 2020 ميلادي چه وضعيتي را پشت سر گذاشته و چه عواملي در آن تأثيرگذار بوده‌اند؟ روش تحقيق توصيفي تحليلي، منابع كتابخانه‌اي و از نرم‌افزارهاي EXCEL و SPSS در مباحث آماري استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد، استراتژي كشورها در سازماندهي و مديريت سياسي فضا از سه الگوي افزايش، كاهش و ثابت در تعداد استان‌ها پيروي مي‌كند. پنج عامل جمعيت، وسعت، توليد ناخالص داخلي، شاخص توسعۀ انساني و امنيت، در كنار مسايل جهاني، تأثيرات متفاوتي در تغييرات استانيِ 191 كشور جهان داشته‌اند. همچنين كشورهايي كه تغييرات كمتري در سازماندهي سياسي فضاي جغرافيايي داشته‌اند، موفقيت بيشتري در دستيابي به اهداف مديريت سياسي فضا كسب كرده‌اند