قدرت نرم ورزش در خدمت اهداف ژئوپليتيكي سياست خارجي (مطالعه موردي: چين)

امروزه ورزش به عاملي تأثيرگذار در جامعه و روابط بين‌الملل تبديل شده است و مي توان سياست ورزشي را به عنوان بعدي تازه از سياست خارجي مورد توجه قرار داد. پرسش محوري اين است كه كشور چين چگونه توانسته از قدرت نرم ورزش در عرصه بين‌المللي در راستاي اهداف و منافع ژئوپليتيكي خود بهره برداري نمايد. فرضيه پيشنهادي مقاله اين است كه چين با اتخاذ يك راهبرد فعال ورزشي در قالب سياست خارجي خود توانسته است به خوبي از ظرفيت هاي بين‌المللي ورزش براي اهداف ژئوپليتيكي خود بهره‌گيري نمايد. در اين پژوهش با روشي توصيفي تحليلي و با بهره‌گيري از منابع كتابخانه اي به تجزيه و تحليل نقش و تأثيرات ژئوپليتيكي ورزش در عرصه بين‌الملل و مشخصاً الگوي چين پرداخته مي‌شود. يافته‌هاي پژوهش مؤيد اهميت خاص ورزش و ديپلماسي ورزشي در راهبرد سياست خارجي چين و ارتقاء آن تا سطح يك ابزار راهبردي براي بهره‌برداري ژئوپليتيكي از آن است. طبق مدل مفهومي طراحي شده كشور چين از طريق ديپلماسي ورزشي فعال ميدان بين‌المللي ورزش را به ميدان روابط بين‌الملل پيوند زده و از سرمايه هاي اين دو ميدان براي تحقق اهداف سياست خارجي خود بهره‌برداري مي‌نمايد