اثر حمايت اجتماعي بر مشاركت ورزشي زنان شهر ياسوج با نقش ميانجي احساس امنيت

زمينه و هدف: امروزه در جوامع مختلف، ايجاد زمينه‌هاي مناسب براي ورزش بانوان، موضوع مهم و ملي تلقي مي‌شود و ميزان حضور يا عدم حضور زنان در فعاليت‌هاي ورزشي به‌عنوان شاخص جهاني از وضعيت اجتماعي زنان در جامعه به شمار مي‌آيد. هدف از پژوهش حاضر تأثير حمايت اجتماعي بر مشاركت ورزشي بانوان شهر ياسوج با نقش ميانجي احساس امنيت بود. روش‌: روش تحقيق مطالعه حاضر، از نوع توصيفيهمبستگي بود كه به‌صورت ميداني اجرا شد. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل همه‌ي بانوان بالاي 15 سال در شهر ياسوج است؛ كه با توجه به مشخص نبودن تعداد جامعه و بر اساس فرمول كوكران 384 نفر به‌عنوان نمونه آماري در نظر گرفته شد. براي جمع‌آوري داده‌ها از سه پرسشنامه‌ي حمايت اجتماعي (زيمت و همكاران، 1988)، پرسشنامه تعديل‌شده احساس امنيت (صحابي، 1389) و پرسشنامه مشاركت ورزشي (شاركلي، 1999)، استفاده شد. در ادامه روايي و پايايي پرسشنامه‌ها نيز موردبررسي و تأييد قرار گرفت. برازش و آزمون فرضيه‌ها با استفاده از الگوهاي ساختاري، از روش حداقل مربعات جزئي و با بهره‌گيري از نرم‌افزار PLS3 انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه حمايت اجتماعي و احساس امنيت ارتباط مستقيم و معناداري بر مشاركت ورزشي بانوان دارد. بررسي برازش مدل نيز نشان داد كه مدل ارائه‌شده پژوهش از برازش قوي برخوردار مي‌باشد. نتيجه‌گيري: مي‌توان با برنامه‌ريزي بر روي دو عامل حمايت اجتماعي و احساس امنيت، در جهت توسعه هر چه بيشتر مشاركت ورزشي بانوان شهر ياسوج گام برداشت.