بررسي نظام مند پژوهش‌هاي حوزه انتظامي و امنيتي زنان در ايران

هدف: هدف اين تحقيق بررسي پژوهش‌هاي انتظامي امنيتي زنان در ايران به‌ويژه پس از انقلاب اسلامي است. روش: تحقيق كاربردي و با روش مرور نظام‌مند و تحليل موضوعي آثار با شاخص‌هاي موضوع( كلان و خرد)، جامعه آماري (گروه هدف) ، استان ، سال ، محل انتشار ، نوع اثر است. 25 كليدواژه مهم مبناي جستجو در پايگاه‌هاي معتبر علمي و پژوهشي شامل؛ دانشگاه‌ تهران، تربيت مدرس، علامه طباطبايي، الزهرا، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقيقات تهران و علوم انتظامي امين، سازمان‌ها و نهادها (شوراي فرهنگي اجتماعي زنان نهاد رياست جمهوري، مركز پژوهش‌هاي مجلس شوراي اسلامي، كتابخانه وزارت كشور، قوه قضائيه و سازمان زندان‌ها، پژوهشگاه ناجا)، پايگاه‌هاي علمي پژوهشي (ايران داك، جهاد دانشگاهي (SID)، كتابخانه ملي، خانه كتاب، سامانه يكپارچه نشريات ناجا) قرار گرفت و نتايج از طريق نرم افزار در سه حوزه موضوعي شامل امنيت، جرايم، پليس (زن) تنظيم و موضوع‌بندي شد. يافته‌ها: از 810 اثر، بيشترين ارقام در مقالات (42%)، موضوع امنيت (51%)، زنان بزه‌كار/ ديده و زنداني (22%)، استان تهران (63%)، سال نشر دهه 1398-1389 (74%)، دانشگاه‌ها و مراكز آموزش عالي با حدود (40%) است. زنان، احساس امنيت، امنيت، امنيت اجتماعي، فضاي شهري پرتكرارترين واژگان اين پژوهش است.نتايج نشان مي دهد امنيت موضوع مهمي براي زنان است و فراواني پژوهش ها براساس استان ها توزيع متقارني ندارد.