مطالعه بزه ديده شناسي آبي در حقوق ايران و اسناد بين الملل با تاكيد بر حمايت پليسي از زنان و كودكان

زمينه و هدف : اصطلاح بزه ديده شناسي آبي مطالعۀ قواعد، مقررات و در واقع، هنجارهاي بين المللي است كه با محوريت اسناد سازمان ملل متحد در زمينۀ مسائل بزه‌ديده‌ شناختي مربوط به زنان به تصويب رسيده است. هدف اين تحقيق، شناسايي بزه ديده شناسي آبي از ديدگاه حمايت از زنان بزه ديده در سطح مقررات بين المللي و نيز شناسايي بسترها و ظرفيت هاي حقوق داخلي ايران دراين زمينه مي باشد. روش شناسي تحقيق : اين تحقيق از نوع كيفي بوده كه به روش توصيفي تحليلي و با تكيه بر اسناد بين المللي و مطالعه قوانين و مقررات ملي به صورت اسنادي و كتابخانه اي انجام گرفته است.يافته هاي تحقيق : هرچند قوانين وضع شده در سطح بين المللي در جهت حمايت از زنان در جامعه جهاني از ضمانت اجراي كافي برخوردار نيست اما در نظام كيفري ايران، به خصوص در بعد تقنيني، اقدامات گسترده اي در خصوص حمايت از زنان هم سو با اقدامات بين المللي صورت گرفته است.نتيجه گيري : بزه ديده شناسي آبي در سطوح قضايي و اجرايي در ايران در مقايسه با معيارهاي بين المللي بزه ديده شناسي آبي نوپا محسوب شده كه با اقداماتي از جمله مداخله هاي اجتماع محور و مداخلات بهداشتِ روان و جلوگيري از بزه ديدگي مضاعف، با تصميمات مقتدرانه در سطوح قضايي و نيز اجرايي كردن قوانين بين المللي از جمله ترويج كمك هاي چند جانبه و همكاري دولت ها به منظور تبادل اطلاعات و جرم يابي سريع مي تواند گام هاي اساسي در اين زمينه بپيمايد.