مدل‌يابي سبك‌هاي مقابله با تعارض زناشويي بر اساس تحليل روند تغييرات چرخه زندگي در زوجين متقاضي طلاق

زمينه و هدف، براي پيشگيري از وقوع طلاق و كاهش آن در جامعه، با آگاهي از تعارضات زناشويي كه براي خانواده به وجود ميآيد، مي‌توان به فكر راه حلي براي جلوگيري از بروز تعارضات زناشويي ‌شد. پژوهش حاضر به مدل‌يابي سبك‌هاي مقابله با تعارض‌زناشويي بر اساس تحليل روند تغييرات چرخه زندگي در زوجين متقاضي طلاق مي‌پردازد. روش، اين پژوهش به صورت عليمقايسه‌اي براساس تحليل واريانس يكراهه، رگرسيون منحني درجه‌دوم و جامعه‌آماري زوجين متقاضي طلاق مراجعه كننده به دادگاه خانواده در 6 ماه اول سال 1397 در استان آذربايجان‌شرقي انجام گرفته است. با روش نمونه‌گيري هدفمند، 200 زوجين داراي ملاك‌هاي ورود به پژوهش به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش مراحل هفت‌گانه چرخه‌زندگي خانواده و پرسشنامه سبك مقابله با تعارض‌زناشويي، پرسشنامه رحيم(ROCIII) مي‌باشد. داده‌ها از روش تحليل واريانس يكراهه و رگرسيون منحني درجه‌دوم با نرم افزار Spss تحليل شدند.يافته‌ها و نتايج، يافته‌هاي تحليل‌روند حاكي از آن است كه تغييرات سبك مقابله با تعارض‌زناشويي در مراحل گوناگون چرخه‌زندگي زوجين متقاضي طلاق معنادار است. بيشترين ميزان سبك مقابله با تعارض‌زناشويي در مراحل عقد و بدون فرزند مي‌باشد. همچنين سبك مقابله با تعارض‌زناشويي زوجين با ورود اولين فرزند كاهش مي‌يابد و داراي كمترين مقدار در دوره نوجواني فرزند است و در مرحله آشيانه خالي دوباره افزايش مي‌يابد. نتايج پژوهش بيان مي‌‌كند كه سبك مقابله با تعارض‌زناشويي زوجين از مراحل چرخه زندگي خانوادگي تبعيت مي‌كند. لذا پيشنهاد مي‌شود زوج‌ها به آموزش مهارت‌هاي اجتماعي لازم به فرزند نوجوان توجه كنند و بعد از دوره نوجواني فرزند، روابط خود را با اطرافيان دوباره بازسازي كنند.