تأثير استفاده از كودهاي زيستي و نانو و كاربرد سوپرجاذب بر عملكرد كمّي و كيفي نخود زراعي (Cicer arietinum) در شرايط ديم در منطقه خرم‌آباد

اين مطالعه در سال زراعي 95-1394 در شهرستان خرم آباد اجرا شد. هدف آزمايش بررسي اثر كود زيستي فسفات بارور2، نانوكلات آهن و سوپرجاذب بر عملكرد كمي كيفي نخود زراعي (Cicer arietinum) تحت شرايط ديم و بهبود عملكرد نخود ديم تحت تأثير اين تيمارها بود. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد. عامل اول شامل سوپرجاذب در دو سطح عدم مصرف و مصرف80كيلوگرم در هكتار، عامل دوم نانوكلات آهن در سه سطح شاهد(محلول‌پاشي با آب مقطر)، يك و دو در هزار و عامل سوم فسفات بارور2 در دو سطح عدم مصرف و مصرف100گرم در هكتار بودند. نتايج نشان داد كه عملكرد و اجزاي عملكرد دانه، شاخص كلروفيل برگ و درصد پروتئين دانه (به استثناي شاخص برداشت و وزن100دانه) با هم تفاوت معني‌داري داشتند. ماده سوپرجاذب با حفظ رطوبت خاك و كمك به عدم آبشويي نيتروژن و نانوكلات آهن با تأمين آهن مورد نياز براي متابوليسم نيتروژن و همچنين فراهمي فسفر توسط كود زيستي فسفات بارور2 با تأثير بر تثبيت نيتروژن سبب افزايش پروتئين دانه و شاخص كلروفيل برگ شدند. بيشترين و كمترين عملكرد دانه به ترتيب متعلق به تيمار 80 كيلوگرم سوپرجاذب، محلول‌پاشي دو در هزار نانوكلات آهن و مصرف كود زيستي فسفاتبارور2 با 1623 و تيمار شاهد (عدم مصرف سوپرجاذب، نانوجاذب و كود زيستي) با 950 كيلوگرم در هكتار بود.