تأثير كلريدكلسيم بر صفات مورفوفيزيولوژيك، بيوشيميايي و انباشت برخي عناصر در گياه لوبياقرمز رقم گلي (Phaseolus vulgaris L.) تحت تنش كلريدسديم

كلريدسديم به عنوان يك تنش محيطي، نقش مهم و محدودكننده اي بر فرايندهاي رشد و نموي گياه دارد. اين پژوهش به منظور بررسي تأثير كلسيم (CaCl2) در بهبود آسيب‌هاي ناشي از يون سديم در گياه لوبياقرمز (Phaseolus vulgaris L. cv. Goli) در آزمايشگاه فيزيولوژي گياهي دانشكده علوم پايه دانشگاه فردوسي مشهد در سال1391 انجام شد. سطوح مختلف كلريدسديم (شامل0، 50،100 و150 ميلي مولار NaCl) و كلريد كلسيم (شامل 15 و 10، 5، 0 ميلي مولار CaCl2) به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار مورد بررسي قرارگرفتند. در طول دوره آزمايش گياهان در فيتوترون با شدت نور تقريبيµmol.m^2.s^-1 600 و طول دوره روشنايي و تاريكي به‌ترتيب 16 و 8 ساعت رشد نمودند. تنش شديد كلريدسديم (150 ميلي مولار)، صفات مورفولوژيكي مهم شامل ارتفاع گياه (49درصد)، سطح برگ (51 درصد)، وزن خشك ريشه (68 درصد) و بخش هوايي (35 درصد) و مجموع طول ريشه ها (35 درصد) را نسبت به شاهد كاهش داد و صفاتي مانند مقدار سديم برگ، پرولين و آنزيم پلي فنول اكسيداز را به‌ترتيب 3/ 8، 0.78 و 1.75 برابر نسبت به تيمار شاهد افزايش داد. كاربرد يون Ca2+ به‌ويژه در غلظت10ميلي مولار، به مقدار زيادي آسيب هاي ناشي از تنش كلريدسديم را بر صفات مورفولوژيك و فيزيولوژيك گياه لوبيا كاهش داد. در اين ارتباط برخي صفات مانند وزن خشك برگ، ارتفاع گياه، سطح برگ، شاخص پايداري غشاء، محتواي نسبي آب برگ و ميزان كلروفيل كل به‌ترتيب به مقدار 17، 25، 8، 5، 4 و 15 درصد در نتيجه كاربرد يون Ca2+ نسبت به شرايط عدم كاربرد كلسيم افزايش داشتند.