طراحي الگوي قطب نوآوري فناوري با استفاده از رويكرد مدل‌سازي تفسيري ساختاري(ISM)

قطب نوآوري يك اكوسيستم تحقيق و نوآوري منحصر به فرد است. اين يك محيط جهاني است كه اعضاي علمي با كيفيت بالا، محققان، دانشجويان، نوآوران و كارآفرينان را جذب مي‌كند. قطب‌هاي نوآوري به‌عنوان اجزاي ضروري توسعه اقتصادي و اجتماعي مبتني بر دانش در سال‌هاي اخير در اكوسيستم نوآوري در حال گسترش مي‌باشد و در طول مكانيسم‌هاي رشد كسب‌و‌كارهاي فناورانه مورد توجه سياست‌گذاران علم و فناوري در كشورها قرار گرفته است. براي رشد نوآوري‌هاي فناورانه در كشورهاي در حال توسعه نياز به شناخت و درك عميق‌تري از فرايندهاي ساختارهاي توسعه نوآوري مي‌باشد تا در اجرا و الگو‌برداري، اثربخشي مطلوب حاصل گردد لذا پژوهش حاضر بدنبال اين هدف است كه الگوي قطب نوآوري فناوري چگونه است. در اين پژوهش از روش آميخته كيفي و كمي استفاده شد. پژوهشگران پس از مطالعات كتابخانه‌اي و مصاحبه با خبرگان عوامل كليدي در ايجاد قطب نوآوري را شناسايي كه شامل شش بعد شبكه و تعاملات اجتماعي، زيرساخت و منابع، وجود شركت‌هاي نوآورانه و دانش‌بنيان، عوامل نهادي و تيم و ساختار شد. در اين پژوهش با استفاده از روش مدل‌سازي تفسيري ساختاري ISM، عوامل مؤثر بر ايجاد قطب نوآوري فناورانه بطور سطح‌مند، اولويت‌بندي گرديد و روابط ميان عوامل نيز محاسبه گرديد. عامل تيم مديريتي و ساختار با بيشترين نفوذ بر ديگر عوامل و كمترين وابستگي به آنها بيشترين تأثير را در روابط ميان عوامل ايجاد قطب نوآوري داشته است.