واكاوي مفهوم خرد و ويژگي‌هاي افراد خردمند در پرتو نهج‌البلاغه

خرد و خردمندي از پربسامدترين واژه‌ها در قالب‌هاي مختلف اشتقاقي در نهج‌البلاغه است كه موضوع‌هاي گوناگوني چون: دانش، بينش، خودتنظيمي، انگيزش، كاركرد اجتماعي و اخلاق را در بردارند. در اين ميان امام علي(ع) با بهره‌مندي از دانش الهي و براي ارتقاء جايگاه انساني، اشكال مختلف خردورزي را در سخنان خويش به‌كار گرفته است تا تصاويري اثرگذار در ذهن انسان ايجاد كند. لذا اين موضوع در آموزه هاي اسلامي، به‌ويژه نهج‌البلاغه مورد تأكيد قرار گرفته است. اين پژوهش به روش توصيفي تحليلي و با هدف واكاوي مفهوم خرد و ويژگي‌هاي افراد خردمند در پرتو نهج‌البلاغه انجام شده است. نتيجه اين مطالعه حاكي از آن است كه ديدگاه و نگرش امـام علي(ع) به مبحث خرد و ويژگي‌هاي افراد خردمند كاملاً مطابق با معيارهاي شناخته‌شده در اين زمينه مي‌باشد و تعقل، بينش، تأمل، مديريت زندگي و يادآوري كه از اهداف و موضوعات مهم خرد است، مورد اهتمام امام علي(ع) نيز واقع شده است. همچنين نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه، ميانه روي، گشودگي به تجارب، دوستي با دانايان، مشورت كردن، دورانديشي، بصيرت، پرهيز از بيهوده‌گويي، آگاهي، يقين و كسب دانش، بارزترين ويژگي‌هاي افراد خردمند از منظر نهج‌البلاغه است.