مطالعه ظرفيت‌هاي توسعه فضاي مجازي با رويكرد تحقق تمدن نوين اسلامي (از منظر متخصصان فضاي مجازي)

مقاله حاضر پژوهشي با رويكرد مطالعه ظرفيت‌هاي توسعه فضاي مجازي در راستاي تحقق تمدن نوين اسلامي است كه با هدف بررسي رابطه فن آوري ارتباطات و فضاي مجازي با تمدن سازي اسلامي در جهان اسلام از منظر كارشناسان و متخصصان فضاي مجازي انجام شده‌است. توسعه و گسترش فضاي مجازي در جوامع اسلامي و آسيب‌هاي ناشي از آن در كنار وابستگي مردم به استفاده از اين فناوري نشان مي‌دهد كه نمي‌توان آينده تمدنيِ بدون وجود فضاي مجازي را متصور بود. از آن جهت كه تاكنون چنين مطالعه اي انجام نشده و نياز به توليد علم در اين موضوع وجود دارد، نگاه اكتشافي بر پژوهش حاكم است و تركيبي از روش‌هاي كيفي براي دستيابي به نتايج متقن استفاده شد. مصاحبه با متخصصان فضاي مجازي، تجميع نظرات، تدوين پرسشنامه اولويت سنجي و دريافت اولويت‌هاي توسعه بر اساس سه دوره زماني و نيازهاي كشورهاي اسلامي روندي است كه مقاله‌ي حاضر دنبال كرده است. 11 مولفه مهم استخراج شد و در نهايت نشان داد كه متناسب با دوره‌هاي كوتاه مدت، ميان مدت و بلند مدت، شكل توسعة ظرفيت‌هاي فضاي مجازي براي تحقق تمدن اسلامي متفاوت خواهد بود.