شناسايي بن‌مايه‌هاي اساطيري در افسانۀ پري‌چهل‌گيسو بر‌مبناي رهيافت آگاهي اسطوره‌اي ارنست كاسيرر

بشر امروز تمامي مؤلّفه هاي وجودي خود را در چارچوبه اي منطقي و عقلاني جستجو مي كند و غافل از اين واقعيت است كه روش‌هاي سيستماتيك عقلاني، تنها يكي از شيوه هاي آگاهي بخش انسان از خود و جهان پيرامونش است و همين غفلت، پايۀ بدفهمي‌هايي شناختي از فرهنگِ گذشتۀ وي مي گردد. ادبيّات عاميانه يكي از جلوه هاي اين فرهنگ است كه باوجود فراگيربودن، بسياري از تصاوير و محتواهاي تجسّم يافته در آن، چندان با منطق حاكم بر آگاهي عقلاني انسان امروزي هم سو نيست. مسئلۀ اصلي پژوهش حاضر، جستجوي الگوي شناختي حاكم بر اجزاي شكل دهندۀ افسانۀ پري چهل گيسو، يكي از نمونه هاي ادبيّات عاميانۀ منطقۀ فارس است. روش پژوهش، توصيفي تحليلي و الگوي تحليلي مورد استفاده، الگوي «آگاهي اسطوره اي» ارنست كاسيرر بوده كه از بررسي آثار متنوّع و پرشمار وي در حوزۀ شناخت شناسي به دست آمده‌ است. با تطبيق اين بن مايه ها و الگوهاي غير عقلاني با محتواي اجزاي افسانۀ پري چهل‌گيسو، مشخّص شد كه هفت ويژگي مرتبط با شناخت غير عقلاني و اسطوره اي به روش هاي مختلف در قالب مكان ها، زمان ها، شخصيّت ها، كنش ها و بسامدها در اين روايت حضور دارد كه بيشترين حضور آن ها، شامل «عدد اسطوره اي» و «تقدير گرايي» است.