رضايت نسبي از اشتغال‌پذيري دانش‌آموختگان آموزشكده‌ها و دانشكده‌هاي فني‌وحرفه‌اي ايران

با هدف موفقيت در بازار كار و ارتقاي سطح اشتغال‌پذيري، توسعه مهارت‌ها و شايستگي‌هاي دانشجويان و دانش‌آموختگان، يكي از معيارهاي ارزيابي كيفيت نهادهاي آموزش عالي به‌ويژه دانشگاه‌هاي جامعه‌محور و كارآفرين است. با توجه به اهميت اشتغال‌پذيري دانش‌آموختگان اين پژوهش با هدف بررسي سطح اشتغال‌پذيري دانش‌آموختگان آموزشكده‌ها و دانشكده‌هاي فني‌وحرفه‌اي از ديدگاه معاونان فرهنگي و دانشجويي به روش پيمايشي انجام شده است. جامعه آماري پژوهش را تمامي معاونان تشكيل مي‌دهند كه از اين بين 107 نفر به روش سرشماري كامل انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه محقق‌ساخته اقتباس شده از پرسشنامه دي‌وس و سوئنز استفاده شده است. روايي محتوايي اين پرسشنامه به تأييد خبرگان اين حوزه رسيده و پايايي آن با ضريب آلفاي كرونباخ 0.87 تأييد شده است. از ديدگاه معاونان كه بيشترين ارتباط اجتماعي سياسي با دانشجويان و دانش‌آموختگان دارند، اشتغال‌پذيري دانش‌آموختگان در سطح مطلوبي ارزيابي مي‌شود. نتايج آزمون‌هاي آماري نشان مي‌دهد كه ميان نظرات معاونان، تفاوت معناداري در زمينه اشتغال‌پذيري وجود دارد و سطح اشتغال‌پذيري دانش‌آموختگان همه دانشكده‌ها و آموزشكده‌ها يكسان نبود و در مقام مقايسه، برخي، عملكرد بهتري داشتند و شانس بيشتري براي كسب شغل مناسب براي دانش‌آموختگان خود فراهم مي‌كنند.