ارائه مدل پيشنهادي براي مكان‌ يابي اماكن ورزشي با استفاده از مدل تلفيقي WLC و AHP (‌مطالعه موردي: شهر تبريز)

هدف: يكي از وظايف برنامه‌ريزان شهري، توجه به مكان‌يابي زيرساخت‌هاي ورزشي است. با توجه به اهميت موضوع، در اين تحقيق به تعيين جهات مناسب براي توسعه اماكن و زيرساخت‌هاي ورزشي شهر تبريز پرداخته شده است. روش‌شناسي: در اين تحقيق از مدل تركيبي AHP و WLC استفاده شده است. ابتدا با استفاده از مطالعات كتابخانه‌اي و نظرات كارشناسان، پارامترهاي لازم براي مكان‌يابي اماكن ورزشي (فاصله از راه ارتباطي، فاصله از اماكن ورزشي، كاربري اراضي، ارتفاع، شيب، جهت شيب، ليتولوژي و گسل) انتخاب شده است و سپس با استفاده از مدل AHP و نظرات كارشناسان به اين پارامترها وزن داده شد . در نهايت در نرم‌افزار IDRISI با استفاده از مدل WLC با هم تلفيق و تركيب شده‌اند. يافته‌ها : نتايج تحقيق نشان داد شهر تبريز از نظر عوامل محيطي با محدوديت‌هاي زيادي جهت توسعه زيرساخت‌ها و خصوصاً زيرساخت‌هاي ورزشي مواجه است. مناطق شمالي محدوده شهري تبريز داراي كم‌ترين تناسب؛ و مناطق حاشيه غريي اين شهر داراي بالاترين تناسب از نظر ابعاد مكان‌يابي است. نتيجه‌گيري : با توجه به وضعيت ژئومورفولوژيكي شهر تبريز و لزوم توجه به پارامترهاي مرتبط، لازم است در توسعه زيرساخت‌ها و خصوصاً زيرساخت‌ها و اماكن ورزشي، پارامترهاي تحقيق حاضر در نظر گرفته شود تا ضمن كم كردن هزينه‌ها، از مخاطرات پيش‌روي زيرساخت‌ها جلوگيري شود.