بررسي محيط پرورش استعداد جودوكاران نوجوان كشور

هدف : هدف اين پژوهش، بررسي محيط پرورش استعداد جودوكاران نوجوان كشور بود. روش‌شناسي: روش پژوهش  توصيفي است كه به شكل پيمايشي انجام شد. كليه ي جودوكاران پسر ليگ برتر نوجوانان كشور به صورت تمام شمار (250 نفر) به عنوان نمونه انتخاب  شدند.ابزار گردآوري اطلاعات پرسش نامه ي استانداردمحيط توسعه استعداد مارتيندال (2008) بود كه روايي محتوايي آن توسط اساتيد تربيت بدني و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ (0.94) تاييد شد. از نرم افزار اس پي اس اس 22 (spss22) وآزمون دو جمله اي براي مشخص شدن وضعيت هريك از ابعاد و از آزمون فريدمن جهت اولويت بندي ابعاداستفاده شد. همچنين از نرم افزار ايموس22 (Amos22) جهت تحليل اهميت هريك از ابعاداستفاده شد. يافته‌ها : يافته ها نشان داد تفاوت معني داري در اولويت بندي ابعاد محيط توسعه ي استعداد وجود دارد. نتايج تحليل عاملي تاييدي نشان داد ميزان اهميت ابعاد محيط توسعه استعداد به ترتيب بارهاي عاملي عبارت از بعد اصول توسعه طولاني مدت (0.94)، بعد تمركز برتوسعه ي بلند مدت (0.73)، شبكه ي حمايت محيطي (0.67)، ارتباطات (0.64) و درك شرايط ورزشكار (0.63) هستند. نتيجه‌گيري :  پرورش استعداد و حفظ و نگه داشت  آنها، در محيط و بستر خاصي رخ مي دهد كه توجه به اين عوامل بستر ساز مي تواند در شكوفايي استعدادهاي ورزشي تاثير گذار باشد. در واقع، بين ابعاد محيط توسعه استعداد؛ بعد ارتباطات داراي وضعيت مناسبي است و ساير ابعاد داراي وضعيت متوسطي هستند كه در بين آن ها بعد شبكهء حمايت محيطي داراي وضعيت ضعيف تري نسبت به ساير ابعاد بود و بايد تمركز بيشتري روي اين بعد و گويه هاي آن از طرف مديران ارشد فدراسيون جودو صورت گيرد.