بررسي آثار يخچال‌هاي دوران كواترنر در ارتفاعات بينالود و تاثير آن در توسعه مدنيت دشت نيشابور

در اين پژوهش جهت شناسايي آثار يخساري از شاخص هاي مرفيك، آثار و شواهد اقليمي استفاده شده است. تعيين خط برف دائمي در منطقه به روش رايت انجام شد و نشان داد كه در عصر حاضر دماي متوسط سالانه صفر درجه سانتي گراد در ارتفاع 2543 متري قرار گرفته است و وجود 65 سيرك در منطقه مويد آن است كه سيرك ها به عنوان يكي از منابع تغذيه كننده بسيار غني براي تشكيل يك پوشش يخي در منطقه به شمار مي رفته اند. شواهد اقليمي نشان مي دهد كه در منطقه مورد مطالعه نه تنها دما در كواترنر حدود 13 درجه نسبت به زمان فعلي سرد بوده، بلكه مقدار بارش آن نيز در مقايسه با زمان حال، كمابيش دو برابر بيشتر بوده است. شهر نيشابور دشتي است كه از يك طرف دور تا دور آنرا ارتفاعات فرا گرفته است كه وجود سيرك هاي يخچالي در ارتفاعات منطقه بعنوان عامل مهمي در تغذيه منابع آب و شرايط برودتي در زمان گذشته در منطقه در گسترش شهر نشيني شهر نيشابور بي تاثير نبوده است. آثار ژئومورفيك از جمله خط برف دائمي، تيل، مورن، تور يخچالي و سيرك ها نشان دهنده اين است كه در منطقه مورد مطالعه توسعه و مدنيت تحت تاثير عوامل يخچالي بوده است