عوامل مؤثر و روابط بين آن‌ها در ارتقاي استفاده از فناوري‌هاي ديجيتال در ميان معلمان دوره دوم ابتدايي و دبيران رياضي دوره اول متوسطه

تلفيق فناوري‌هاي ديجيتال در فرآيند ياددهي و يادگيري يك پديده جهاني است كه عمدتاً به‌وسيله دولت‌ها، در دانشگاه‌ها، دانشكده‌هاي علوم تربيتي و مدارس با هدف بهبود سيستم آموزشي توصيه مي‌شوند. هرچند علي‌رغم قابليت‌هاي متعدد اين فناوري‌ها، استفاده از آن‌ها در كلاس‌هاي درس، جديد و بيشتر محدود به پايه‌هاي ابتدايي است. اين مطالعه با رويكرد آميخته سلسله مراتبي اكتشافي، به استخراج عوامل مؤثر در ارتقاي استفاده از فناوري‌هاي ديجيتال از طريق مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته با شركت شش گروه سه تا پنج‌نفري پرداخته و با اجراي پيمايش با شركت 457 نفر از معلمان دوره دوم ابتدايي و دبيران رياضي اول متوسطه به‌وسيله تحليل مسير با استفاده از مدل‌سازي معادله ساختاري، روابط بين عوامل را آزمون و پيشنهاد‌هايي براي ارتقاي استفاده از آن‌ها ارائه‌كرده است. نتيجه اصلي اين پژوهش اين است كه آمادگي معلم در استفاده فناوري‌هاي ديجيتال متأثر از آمادگي مدرسه است كه روي استفاده دانش‌آموزان از فناوري‌هاي ديجيتال اثر مثبت و معناداري دارد.