مقايسه فعاليت عضله پهن مورب داخلي در افراد مبتلا به سندروم درد كشككي راني پس از يك دوره تمرين‌هاي قدرتي انعطاف‌پذيري با و بدون تمرين‌هاي بازخورد الكتروفيزيولوژيك

سندروم درد كشككي راني بيش از 50 درصد آسيب‌هاي ناشي از استفاده بيش‌ازحد را شامل مي‌شود، لذا هدف از تحقيق حاضر مقايسه فعاليت عضله پهن داخلي در افراد مبتلا به سندروم درد كشككي راني پس از يك دوره تمرين‌هاي قدرتي انعطاف‌پذيري با و بدون تمرين‌هاي بازخورد الكتروفيزيولوژيك بود. در اين تحقيق نيمه آزمايشگاهي، 30 نفر به‌عنوان آزمودني به سه گروه كنترل، درماني و درماني به همراه بازخورد الكتروفيزيولوژيك تقسيم شدند. ابتدا فعاليت عضله پهن داخلي توسط دستگاه الكترومايوگرافي ثبت و سپس بعد از اعمال مداخله تمريني به هر يك از گروه‌ها، پس‌آزمون گرفته شد. از آزمون تحليل واريانس يك‌راهه براي مقايسه فعاليت عضله پهن داخلي بين گروه‌ها استفاده شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه اختلاف معني‌داري بين گروه‌ها در متغير فعاليت عضله پهن داخلي وجود داشت (0/05 P). نتايج آزمون تعقيبي توكي براي مقايسه درون‌گروهي نشان داد كه اختلاف معني‌داري بين گروه كنترل با گروه تمرين درماني (0/024=P)، گروه كنترل با گروه تمرين درماني به همراه بازخورد الكتروفيزيولوژيك (0/028=P) و گروه تمرين درماني با گروه تمرين درماني به همراه بازخورد الكتروفيزيولوژيك (0/001 P) وجود داشت. با توجه به اين نتايج، تمرين‌هاي درماني به همراه بازخورد الكتروفيزيولوژيك نسبت به تمرين درماني تأثير بيشتري بر فعاليت عضله پهن داخلي در افراد داراي سندروم درد كشككي راني دارد.