اثربخشي آموزش مفاهيم رويكرد وحدت مدار بر كاهش علائم افسردگي و افزايش بهزيستي معنوي مادران داغديده

مرگ فرزند يكي از دردناك ترين بحران هايي است كه والدين تجربه مي كنند. آن ها در پي اين فقدان، با آسيب هاي متعددي روبه رو مي شوند. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش مفاهيم رويكرد وحدت مدار بر كاهش علائم افسردگي و افزايش بهزيستي معنوي مادران داغديده بود. در اين پژوهش از طرح مطالعه تجربي تك موردي از نوع چند خط پايه اي بهره گرفته شد. جمعيت آماري اين پژوهش شامل كليه مادراني است بود كه فرزند خود را در طي 6 الي 12ماه گذشته در بيمارستان محك از دست داده بودند. از اين بين سه مادر به شيوه نموه گيري مبتني بر هدف انتخاب شدند و هريك در 6 جلسه 90 دقيقه اي انفرادي و هفته اي يك بار در جلسات مداخله آموزش محور رويكرد وحدت مدار شركت كردند. متغير ها ي مورد اندازه گيري ، توسط مقياس افسردگي بك ويرايش دوم(BDIII) و مقياس بهزيستي پالوتزين و اليسون در سه خط پايه، طي مداخله و دو پيگيري مورد اندازه گيري قرار گرفتند. براي تجزيه و تحليل داده ها از تحليل چشمي، اندازه اثر، شاخص كوهن و درصد بهبودي بهره گرفته شد. نتايج تحليل روند نتايج سنجش ها و نيز محاسبه درصد كاهش و افزايش نتايج نسبت به خط پايه، حاكي از كاهش نمرات افسردگي و افزايش بهزيستي معنوي مادران بوده است. به نظر مي رسد كه مداخله انفرادي از نوع آموزش مفاهيم رويكرد وحدت مدار با توجه ويژه به نياز هاي بنيادي وجودي و معنوي موجب كاهش علائم افسردگي و افزايش بهزيستي معنوي مادران داغديده شود.