موانع گزارش‌دهي خطاهاي باليني در حرفه پرستاري و ارايه راهكارهاي اصلاحي

مقدمه: وقوع خطاي باليني از طرف كادر درماني مي‌تواند ايمني بيماران را به خطر اندازد. در اين ‌بين، پرستاران هم به‌ عنوان يكي از عوامل اصلي بروز و پيدايش خطاها و هم به‌ عنوان مانع در مقابل خطاها نقش مهمي دارند و گاهي با موانعي براي گزارش‌دهي خطا مواجه هستند. پژوهش حاضر با هدف شناسايي اين موانع و ارايه راهكارهاي اصلاحي انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه از نوع كمي- كيفي بود كه در دو مرحله انجام گرديد. در مرحله اول، پرسش‌نامه محقق ساخته توسط 214 نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي آموزشي شهر كرمان تكميل شد. در مرحله دوم، جهت ارايه راهكار مناسبي به منظور افزايش گزارش‌دهي توسط 23 نفر از متخصصان، از روش بحث گروهي متمركز استفاده گرديد و سپس داده‌ها به روش تحليل چهارچوبي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: در مرحله اول، ترس از پيگيري و مجازات كيفري به ‌عنوان مهم‌ترين مانع گزارش‌دهي شناسايي شد. در مرحله كيفي، سه محور اصلي «آموزشي، فرهنگي و سازماني» و 15 محور فرعي «تغيير نگرش، انگيزه، فرهنگ شغلي، مذهب، باور مسؤولان، سيستم پاداش مناسب، استفاده از نرم‌افزار، برنامه‌ريزي، حفظ حرمت، محيط، آموزش‌هاي عمومي و رسانه، بهره‌گيري از فضاي مجازي، ارايه الگو، تبليغات، مهارت‌هاي ارتباطي مسؤولان» استخراج گرديد. نتيجه‌گيري: با توجه به موانع و موضوعات مطرح‌ شده بر سر راه گزارش‌دهي خطاهاي باليني، به نظر مي‌رسد بيمارستان‌ها به كمك راهكارهاي فرهنگي، آموزشي و ساختاري ارايه ‌شده در تحقيق حاضر، توانايي برطرف نمودن موانع موجود بر سر راه گزارش‌دهي خطاهاي باليني را دارند. با انجام اين كار و افزايش گزارش‌دهي خطا، بيمارستان‌ها مي‌توانند كيفيت خدمات سلامتي را از طريق كاهش خطاهاي افراد بالا ببرند.