مكان‌يابي اكولوژهاي تندرستي استان گيلان بر اساس معيارهاي جغرافيايي

مقدمه: استان گيلان به دليل مزيت‌هاي گردشگري مبتني بر طبيعت خود، قابليت احداث و توسعه اكولوژهاي تندرستي را دارد. پژوهش حاضر با هدف شناسايي و معرفي مناسب‌ترين پهنه‌هاي اين اقامتگاه‌ها در استان گيلان انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي، پرسش‌نامه مقايسات زوجي طراحي گرديد و بر روي 15 نفر از متخصصان طبيعت‌گردي، صاحبان اقامتگاه‌هاي بوم‌گردي، تورگردان‌ها و راهنمايان طبيعت‌گردي و استادان گردشگري كه با انتخاب هدفمند و در دسترس انتخاب شده بودند، اجرا شد. به منظور اولويت‌دهي به پهنه‌هاي مستعد، از مدل VIKOR استفاده گرديد. يافته‌ها: با بررسي شاخص‌هاي محيطي و بر مبناي روي‌هم‌گذاري نقشه‌هاي خروجي در محيط GIS (Geographic Information System)، 18 پهنه مستعد در استان گيلان شناسايي و با به كارگيري مدل VIKOR، پهنه‌هاي مورد نظر به منظور توسعه مطالعات و برنامه‌ريزي اين مقاصد گردشگري اولويت‌بندي شد. پهنه شماره 9 كه در محدوده جغرافيايي شهرستان رشت قرار دارد، با كمترين ميزان فاصله نسبت به راه‌حل مطلوب (0.054)، در رتبه اول، پهنه شماره 6، در محدوده جغرافيايي شهرهاي پره‌سر و رضوانشهر با امتياز عددي 0.059 در رتبه دوم و پهنه شماره 11 در محدوده جغرافيايي شهرستان‌هاي سياهكل و لاهيجان با امتياز 0.064 در اولويت سوم برنامه‌ريزي و توسعه اكولوژهاي تندرستي قرار داشت. نتيجه‌گيري: بهره‌گيري و مد نظر قرار دادن پهنه‌هاي مستعد احداث و توسعه پايدار اكولوژهاي تندرستي استان گيلان، منجر به تنوع‌بخشي به بازار گردشگري استان مي‌گردد و مي‌تواند مزيت رقابتي جديدي را در بخش گردشگري ايجاد نمايد.